Nie jest to może arcydzieło, ale film dobry. Oldman i Ford jak zwykle spisali się znakomicie. Fakt, że pełno w nim absurdu. Fakt, że w rzeczywistości Obama nie zachowałby się jak super hero ratując samolot z rąk terrorystów. Fakt, że nie zadzwoniłby do Putina, żeby uwolnił więźnia, którego uwolnienie oznaczałoby wojnę, a Putin nie zgodziłby się potulnie. Fakt, że nie przejmowaliby się 50 osobami, gdy spełnienie żądań terrorystów oznaczałoby wojnę. Ale faktem pozostaje też to, że jest to film, a film to fikcja. Filmy mają to do siebie, że często nie są logiczne lub mają nutkę fałszu. W tym nutką fałszu jest fakt, że rosyjskich terrorystów działających dla "Matki Rosji" grają Brytyjczycy/Amerykanie mówiący po angielsku z amerykańskim akcentem. Muszę jednak zwrócić uwagę na lektora. Nie chodzi o to, że beznamiętnie cedził tekst, bo tak zawsze jest. Zdążyłam przywyknąć. Chodzi o to jak wypowiedział imię i nazwisko Gary'ego na początku. Aż musiałam cofnąć, żeby się upewnić czy się nie przesłyszałam. Nie wiem czy lektor chciał się popisać amerykańskim akcentem, ale ja się zaśmiałam jak to usłyszałam. Gary Oldman nazywa się... Gary Oldman. Nie żaden "Gery Oldmen". Czyta się tak jak się pisze. Jeśli lektor chciał się popisać, to nie udało mu się. Bardziej to się skompromitował źle czytając imię i nazwisko jednego z najwybitniejszych aktorów.