film
Ajka
Ayka2018
1h 49m
Nielegalna imigrantka ucieka z oddziału porodowego, porzucając swojego synka. Jedyne, co posiada, to instynkt przetrwania.
Ajka
reżyseria Sergei Dvortsevoy
scenariusz Sergei Dvortsevoy, Gennadiy Ostrovskiy
produkcja Rosja, Polska, Niemcy, Chiny, Kazachstan, Francja
premiera 18 maja 2018 (Światowa) , 30 listopada 2018 (Polska premiera kinowa)
Nowość
Pan Wu 7
Nie jest to lekki film na jesienny wieczór i bardzo, kurwa, dobrze. O samotności, człowieczeństwie i woli przetrwania. A to wszystko w mroźnej Moskwie. (+7)
czytaj dalej
Ranking ról
Z zimną krwią
Chociaż swój film Dworcewoj wywodzi od prasowej anegdoty oraz statystyk na temat porzuconych w Moskwie noworodków, nie jest to ani twarda publicystyka, ani tym bardziej pornografia kobiecej gehenny. Reżyser pokazuje bohaterce wyjście z sytuacji, choć jest ono tak mgliste i nieoczywiste, że film pozostanie do samego końca opowieścią przede... ... czytaj więcej
Opis filmu Ajka
Ajka właśnie urodziła dziecko. Nie ma przyjaciół, stałej pracy i partnera. Nie ma nawet własnego pokoju. Grozi jej śmiertelne niebezpieczeństwo. Wciągnięta w spiralę długów, młoda matka stoi przed najważniejszą decyzją życia: czy powinna oddać dziecko dla jego i swojego dobra?
Zdjęcia do filmu nakręcono w Moskwie (Rosja).
W 2019 roku film był oficjalnym kandydatem Kazachstanu do Oscara w kategorii najlepszy film nieanglojęzyczny.
Znajdź filmy, które mogą Cię zainteresować
Drorcevoy pokazał całe zło współczesnej Rosji ,tym czym ten kraj jest naprawdę: bezdusznym,postsovieckim molochem pożerającym słabych i bezbronnych,a bojącym się silnych.Film porażający realizmem.Kawał mocnego kina dla ludzi o silnych nerwach.Nie można zapomnieć o tym filmie.
Przerażający, potworny, pełen cierpienia, bólu, beznadziei, naturalistyczny film. Do tego filmowany z ręki - rozedrgane, niestałe zdjęcia, ciągły ruch, bieg, no i brud,, krew, pot i łzy. Trudno oglądać, prawie się nie da. Chyba przez połowę miałam zasłonięte oczy...
Niestety nie mogłem się patrzeć na pot, ból i krew wydobywającą się z bohaterki filmu. Za mocne i za ciężkie to było dla mnie.
Siergiej Dvortsevoy uderza w mocne, realistyczne tony, do których przyzwyczaiło nas np. kino braci Dardenne. Szczególnie blisko jest swojej bohaterki zwłaszcza w momentach jej fizycznego bólu wynikającego z niedawnego porodu, co czasem wygląda wręcz jak naruszenie jej prawa do prywatności. Wejście z kamerą...
rakija 31 punktów
kRis 11 punktów
BosopopiasQ 6 punktów