Reżyser wykazał się dużym kunsztem, zmieniając niektóre wydarzenia z książki w taki sposób, że
fabuła filmu nic nie straciła. Film jest jednak nudnawy, a książka była jedną z najbardziej
wciągających powieści Fredericka Forsytha, bo pozbawiona była przydługawych opisów - zastąpiła
je wartka akcja. Najbardziej w filmie zabrakło mi końcowego monologu Muellera podczas rozmowy z
Roschmannem o tym, jak to SS wykorzystało niemieckich żołnierzy do ratowania własnej skóry i no
ogólnie zamieszania jakie wynikło przez wtargnięcie dziennikarza do domu Rzeźnika. I osobiście
wolę wersję książkową, w której były SS-man ucieka żywy niż tą filmową, gdy zostaje zastrzelony, a
to głównie dlatego, że jest to postać historyczna i wciąz nie znamy jego daty ani miejsca śmierci,
ogólnie rzecz biorąc zakończenie nader optymistyczne, przez co nieco film zatracił boleśnie wręcz
realistyczne podejście do świata Forsytha, które widać w jego książkach. Reasumując, w
porównaniu do książki film wygląda blado, ale film sam w sobie całkiem niezły.