Fakt, że reklamą Łodzi to tego nazwać nie można, "piękniejszej" strony miasta nie dało się przedstawić.. ;) Dla mnie film nie był tak tragiczny, jestem w stanie przymknąć oko na nieścisłości, bo dla mnie "Aleja" uchwyciła klimat Łodzi jak żaden inny obraz do tej pory. To, przynajmniej moim zdaniem, ogromny plus. Chociaż z drugiej strony faktem kolejnym jest to, że to kwestia bardzo subiektywna i coś, co dla mnie jest po prostu "łódzkie", dla kogoś innego będzie zwykłą nieudaną sceną - co tu, kurczę, obdrapana kamienica, graffiti, dziura na dziurze... A coraz bardziej doceniam ten film, oglądam, gdy łapie nostalgia za Łodzią... Co do przedstawionych sytuacji, "cech" naszego miasta - no cóż, to jest nic innego, jak tylko smutna prawda. Aleja pokazała to w sposób najbanalniejszy z możliwych (patrz: pierwsza scena filmu).

potworny montaż? niespodziewanie zmieniające się pory dnia? Niby gdzie?! Bo ja widziałam wstawki retrospekcyjne zagłębiające nas bardziej w historie bohaterów, które są bardzo fajnym chwytem artystycznym, a nie niespodziewanymi zmianami pór! -.-