Akurat film jak na Burtona jest mocno średni. Zamiast wykorzystać możliwości prawdziwej Alicji zatrzymał sie przy rozwijaniu bajki Disneya co nie wyszło na dobre.
Film ani nie jest naprawde paranoiczny czy psychodeliczny, ani specjalnie głeboki. Niestety powstał film dla dzieci zamiast dojrzalszego dzieła. Nie wiem ile tym interwencji Disneya ile samego Burtona, ale widać, że coś poza nim miało spory wpływ na tworzenie filmu. Szkoda bo film mógł być wielki.

A swoją drogą co to jest tarta tak w ogóle?

Nie jest to film wybitny, to na pewno. Można czepiać się w nim wielu szczegółów - ale uważam, że atmosferę Burton oddał wiernie. Jest tam co najmniej dziwnie, oglądając go miałam jakieś takie nieokreślone uczucie zjazdu w niewiadomym kierunku. W ogóle "Alicja" mnie jakoś lekko przeraża. Ta Disneyowska też.

A tarta to w uproszczeniu krem z owocami na kruchym cieście :) Może być też tarta na słono, patrz: też mój blog ;) http://barkuchnia.blogspot.com/2012/02/tarta-lisbethynska.html

Dla mnie było zbyt disneyowsko i zbyt daleko od oryginału. W całym filmie było widać, że jedzie na licencji Disneya i bajki, a nie książki co boleśnie widać. Brakowało mi tej psychodeli i schizofrenicznego klimatu z oryginału.

Jeśli o mnie chodzi, to tak jak mówię: i tak się boję "Alicji", więc gdyby Burton bardziej pojechał Carollem, to chyba bym się czuła jak na "Czarnym Łabedzie" (abstrahując od tego, że "Łabędź" jest rzadko spotykanym gniotem).

Następnym razem ostrzegaj jak będziesz dawała link do swojego bloga, no bo zrobiłem się głodny ;)