Pamiętam, że gdy pierwszy raz obejrzałam ten film w kinie (dawno temu) z przyjaciółką, to wmurowało nas w fotele. Po zapaleniu świateł spojrzałyśmy na siebie i obie niemal równocześnie powiedziałyśmy do siebie: "Grają to jutro???". Na szczęście grali. Od tamtej pory obejrzałam ten film chyba z kilkadziesiąt razy, za kazdym razem równie wzruszona. Konstrukcja tego filmu, muzyka jako osobny bohater, gra głównych postaci jest po prostu genialna. To jest majstersztyk, który można ogladać bez końca.