Amadeusz Ciekawostki

Role

Do zagrania Mozarta pretendował młody Kenneth Branagh. Reżyser zmienił jednak zdanie i zdecydował się obsadzić w głównych rolach aktorów amerykańskich.

Meg Tilly miała grać Konstancję, jednak doznała kontuzji grając z praskimi dziećmi w piłkę i musiała zostać zastąpiona na planie. Pod uwagę do roli brana była również Amy Irving. Angaż ostatecznie otrzymała Elizabeth Berridge.

Do roli Mozarta byli przesłuchiwani Mel Gibson, Mick Jagger, Sam Waterston, Tim Curry i Mark Hamill.

Rolę cesarza Józefa II według początkowych planów miał zagrać Ian Richardson.

W swojej autobiografii Milos Forman wyznał, że jedna z wytwórni filmowych oferowała sfinansowanie filmu pod warunkiem, iż w roli tytułowej obsadzony zostanie Walter Matthau. Reżyser uznał jednak, że aktor ten był za stary i propozycję odrzucił.

Mick Jagger oraz Burt Reynolds byli kandydatami do roli Antonio Salieriego.

Błędy w filmie

Tancerze w operze mają ubrania zapinane na zamki.

Mozart był leworęczny, podczas gdy grający go Tom Hulce cały czas posługuje się prawą ręką.

Kiedy Mozart gra w bilard, w kolejnych ujęciach bile zmieniają swoje położenie na stole.

Kiedy Mozart przechadza się po Wiedniu, tuż przed spotkaniem z ojcem, trzyma w ręku butelkę wina. Butelka znika, kiedy Mozart mija połykacza ognia.

Podczas balu maskowego suknia Konstancji zmienia kolor z niebieskiego na biały.

Podczas trwania opery "Wesele Figara" w tle tuż za dyrygującym Mozartem widać ziewającego cesarza. Po chwili robi to ponownie. Jednak Salieri mówi, iż Mozart miał szczęście, że cesarz ziewnął tylko raz.

Kiedy Mozart przymierza peruki, przygotowując się do pierwszej wizyty u cesarza, puder osiada na czole kompozytora. W następnym ujęciu puder znika.

W wersji reżyserskiej rozmawiając z Salierim na temat wsparcia finansowego, Mozart trzyma w dłoniach puchar i łyżeczkę. W następnym ujęciu sięga ponownie po deser, który znajduje się na stole.

W trakcie trwania opery "Uprowadzenie z Seraju" widzimy kapelmistrza Bonno w towarzystwie dwóch pań. Podczas "Wesela Figara" osoby te pojawiają się w tych samych strojach, perukach, makijażach i biżuterii. Zajmują również te same miejsca.

Podczas pierwszej wizyty u cesarza Józef II, Mozart klęka, by ucałować jego dłoń. W tym momencie cesarz trzyma w drugiej ręce nuty, które w kolejnym ujęciu znajdują się na fortepianie.

Kiedy Mozart leży na łożu śmierci, Konstancja rozmawia z Salierim. W kolejnych ujęciach włosy kompozytora wielokrotnie zmieniają ułożenie - z ramienia na plecy.

Tuż przed wizytą ojca, Mozart udziela jedynej w filmie lekcji, która okazuje się porażką. Ponadto kompozytor w rozmowie przyznaje, że nie chce mieć uczniów. Nie jest to zgodne z prawdą, gdyż w tym czasie był on popularnym i cenionym nauczycielem.

Kiedy Leopold Mozart odwiedza syna w Wiedniu, jest zniesmaczony widokiem mieszkania oraz panującego w nim nieładu. W rzeczywistości jednak był pod wrażeniem warunków, w jakich żyli wówczas Wolfgang i Konstancja.

Kiedy Mozart przychodzi w nocy do mieszkania, świece w trzymanym przez niego kandelabrze w kolejnych ujęciach zmieniają długość - po wejściu do sypialni są dłuższe.

Miejsce kręcenia

Zdjęcia do filmu kręcone były w miastach: Wiedeń (Austria), Kromieryż, Praga (Czechosłowacja, obecnie Czechy) oraz w zamku Château de Guermantes (Francja).

Pozostałe

Tylko cztery lokalizacje zostały zbudowane na potrzeby planu filmowego: pokój Salieriego, apartament Mozarta, schody i teart wodevilu.

Cały film nakręcono przy naturalnym świetle.

Zdjęcia z "Don Giovanniego" nakręcono w tym samym miejscu, gdzie po raz pierwszy wystawiono sztukę.

Przenikliwy śmiech Mozarta nie jest wymysłem reżysera - został on oparty na listach z epoki, przyrównujących śmiech wielkiego kompozytora do "skrobania metalu po szkle".

W jednej ze scen Mozart określa muzykę Glucka jako nudną, natomiast o Händelu mówi "Nie lubię go". W rzeczywistości jednak obaj należeli do jego ulubionych kompozytorów.

Kilku znawców muzyki po dokładnym przejrzeniu wszystkich scen w których pokazana jest gra na fortepianie stwierdziło, że nie popełniono w tym zakresie żadnego błędu i słyszymy muzykę idealnie zgraną z tym, co dzieje się na ekranie.

Film jest zakazany w Malezji i w Iranie.

Przygotowując się do swoich ról Tom Hulce i F. Murray Abraham uczyli się gry na fortepianie oraz podstaw dyrygentury.

Okres zdjęciowy trwał od 31 stycznia do 20 lipca 1983 roku.