Amerykańska muzyka pop Ciekawostki

Role

Sam Ralph Bakshi użyczył głosu jednej z postaci - dubbinguje pianistę, który w rozmowie z ciężarną Bellą stwierdza, że jej piosenka stanie się wielkim przebojem.

Pozostałe

Na początku filmu widzimy atak Kozaków na wioskę żydowską w carskiej Rosji. Bakshi nawiązuje tu do własnego pochodzenia - sam jest potomkiem rosyjskich Żydów.

Postać Frankie wzorowano na Janis Joplin, legendarnej wokalistce blues rockowej, a także Grace Slick z zespołu Jefferson Airplane.

W niektórych scenach pojawiają się ujęcia "nieanimowane", nakręcone zwykłą kamerą ujęcia o charakterze dokumentalnym. Nie licząc tych urywków, "American Pop" został w całości nakręcony techniką rotoskopową (z ang. rotoscoping).

W jednej ze scen dwaj tancerze wykonują swoją choreografię do piosenki "Sing Sing Sing With a Swing". Ich postacie to tak naprawdę dwójka bohaterów filmu "Stormy Weather" (1943), "stworzeni" techniką animacji rotoskopowej.

Niektóre sceny zostały "zapożyczone" z filmu "Wróg publiczny nr 1" z Jamesem Cagneyem w roli głównej i poddane animacji rotoskopowej.

Film ten nie zarobił tyle, ile od niego oczekiwano, na co wpływ miał zapewne fakt, iż w tamtym okresie filmy animowane miały niewielką widownię. Dopiero od nakręcenia "Kto wrobił królika Rogera" (1988) ta sytuacja zaczęła się zmieniać na lepsze. "American Pop" szybko doczekał się wersji vhs, z czasem wydano go na dvd.

Film został nakręcony w formie tzw. animacji rotoskopowej. Można jednak w nim odnaleźć także ujęcia, w których zastosowano akwarele, zawierające żywą akcję, nagrania archiwalne, a nawet grafikę komputerową.

Wersja przeboju "Summertime", jaką słyszymy w filmie, pochodzi z albumu "Cheap Thrills" amerykańskiego zespołu Big Brother and the Holding Company. Opracowaniem graficznym tego longplaya zajął się Robert Crumb, autor m.in. komiksu o kocie Fritzu - 9 lat wcześniej Ralph Bakshi przeniósł na ekran właśnie kota Fritza.

Bob Seger specjalnie na potrzeby filmu skomponował nietypową wersję swojego przeboju z 1976 r., "Night Moves". Nie została ona jednak nigdy wydana, ani na soundtracku do filmu, ani żadnym innym albumie.

Imiona dwójki bohaterów, Frankie i Johnny, nawiązują do znanej amerykańskiej przyśpiewki, "Frankie and Johnny". Opowiada ona o kobiecie, którą zdradza jej ukochany, za co ona go zabija.

Ścieżkę dźwiękową do tego filmu tworzy ponad 50 znanych kompozycji takich wykonawców jak: Bob Dylan, Scott Joplin, Cole Porter czy grup muzycznych, m.in. The Mamas & The Papas czy The Doors. Niektóre występują w oryginalnej wersji, inne zyskały nową aranżację na potrzeby filmu.

Sceny z Drugiej Wojny Światowej przeplatają się ze scenicznymi występami. Podczas jednego z nich widzimy artystkę tańczącą zmysłowo na scenie, z półnagim biustem. Cała ta sekwencja została zaczerpnięta z filmu dokumentalnego Philippe'a Mora pt. "Bracie, daj parę groszy" (1975) i przekształcona na animację techniką rotoskopową.