Niewiele się różni od części pierwszej. I mimo, że pierwsza część była dobra, to nie jest jednak zaleta.
Fabuła jest oczywiście tylko pretekstem do popisów akrobatycznych i sztuk walki naszych dzielnych bohaterów: w sumie bijatyki zajmują tu gdzieś ok. 75 procent czasu projekcji. I bardzo dobrze. Przynajmniej coś się dzieje. Z tym, że generalnie zabrakło świeżości i jakichś nowych pomysłów.
Intryga jest prostsza niż poprzednio, wszystko szybko się wyjaśnia, pozostaje tylko czekanie na ostateczne starcie przeciwników. Sceny walki? Hm. Jak to w przypadku sequeli: jest ich więcej, przeciwników jest znacznie więcej, próbują być efektowniejsze, ale przez to staje się raczej bardziej nieprawdopodobne, a przez to momentami naprawdę zabawne.
Szkoda, że nie ma tej laski z części pierwszej. Są na szczęście ironiczni i waleczni Dudikoff i Steve James oraz charakterystyczny klimacik vhs-owskiej zabawy bez żadnych ograniczeń (w tym wiekowych).