Obejrz go jeszcze raz. Sam tytuł sugeruje szerszą problematykę zawarta w filmie. Również postacie i ich pochodzenie ukazują złożoność problemów trapiacych nasz gatunek.

A coś więcej ? Oglądałem ten film już kilka razy.

Chodzi o to, że film jest w dużej części ironią. Pokazuje bezsens dzielenia się na narodowości.
Węgier w ostatecznosci umarł Anglikiem. Wcześniej dogadywal się z Niemcami (paliwo za mapy). Zestrzelili go alianci, nie mógł powiedzieć, że jest Wegrem (należały do państw osi). Opiekowała się nim Wloszka zdaje, już nie pamiętam, która się kochała w Sikhu. A przyjaciel, której odbił dziewczynę był Angielskim szpiegiem, który chciał go zabic.
Natura ludzka, już jest skomplikowana, a utrudniamy sobie zycie jeszcze bardziej dzieląc się na narodowości, wyznania, poglądy polityczne itp. itd.
A on miał to wszystko gdzieś, nie interesowało go to wszystko, chciał tylko kochać i być z tą drugą istotą.
To jest smutne w tym filmie.

No tak wymowa antywojenna też jest, ale w mojej ocenie jednak na II planie bo na I planie jest ta szaleńcza, niezwykła miłość, która go pcha w otchłań wojny i przemocy.

To nie tyle co wymowa antywojenna a antynarodowa.

Nie wiem czy TA ironia jest "dużą częścią" w tym filmie, ona tam występuje ale (tak mi się wydaje) jako dodatek do fabuły. Małe sprostowanie ... zestrzelili samolot Niemcy, a opiekowała się "angielskim pacjentem" kanadyjska pielęgniarka.

Masz bardzo ciekawe spostrzeżenia i niestety prawdziwe

Co za pieprzenie...

Jesteś pewny, że to była miłość czy pragnienie przeglądanie się w czyiś oczach? :) egoizm we dwoje? Pragnienie przeżycia czegoś mistycznego, poświęcenie dla poczucia bycia ważnym? :)

To już kwestia bardzo zaawansowanej analizy samej miłości. Raczej z filmu wg mojej oceny nie wynikało to o czym piszesz. Dla egoizmu we dwoje czy pragnienia bycia ważnym nikt raczej by się nie skazał na śmierć bo do tego może pchnąć człowieka tylko miłość jako najsilniejsze uczucie. Instynkt samozachowawczy, ochrona życia są najgłębiej wpisane w naturę ludzką i nawet czasami miłość nie wystarcza. Matka oddaje życie za dziecko, facet aby nie zgwałcili jego dziewczyny poświęca się aby ją ratować - to wszystko z miłości. Czasami jednak nawet miłość nie pomaga co było pokazane np. w filmie "28 tygodni później", kiedy główny bohater tak się bardzo bał, że zostawił żonę.

Hubio, ostatni post Twojej wypowiedzi zaprzecza temu, co napisałeś na początku.

Sorry nie bardzo rozumiem co masz na myśli ? Możesz rozwinąć ?

Minęło 8 lat, a ja obejrzałem ponownie ten film i nawet już zapomniałem, że opisywałem go na filmwebie :) A tu jaka niespodzianka :) Po 8 latach i ponownym obejrzeniu film wciąż wzrusza. Ma swoją magię i nastrój. Fajnie go obejrzeć ponownie bo nastawiałem się na trochę inne emocje, a dostałem inne niż się spodziewałem. Tym razem zauważyłem, że również Pan Clifton był ofiarą. A i główny bohater miał smutną refleksję kiedy mów: "nie, nie ja ich nie zabiłem, choć... może rzeczywiście tak... tak, tak zabiłem ich" Ta wielka miłość odebrała życie wielu osobom i to coś co "odkryłem" na nowo. Tak samo jak idiotyczną, biurokratyczną postawę żołnierzy angielskich. Zastanawiałem się nad tym co musiał czuć główny bohater kiedy właściwie wiedział, że wraca do martwej ukochanej, ale miał nadzieję... I o złożonej obietnicy, że była silniejsza niż instynkt samozachowawczy... Zastanawiałem się też co musiała czuć i przeżywać Catherine w tej ciemnej, pustej jaskini jak nie mogła się ruszyć... Piękny melodramat... Świetnie zagrany i zmontowany... Aż nie chce wierzyć się, że od Miramax... POLECAM !

XXI w. a filmweb nie ogarnia cudzysłowów i litery ó ... Szkoda słow..Powtarzam czytelniej:

Minęło 8 lat, a ja obejrzałem ponownie ten film i nawet już zapomniałem, że opisywałem go na filmwebie :) A tu jaka niespodzianka Po 8 latach i ponownym obejrzeniu film wciąż wzrusza. Ma swoją magię i nastroj. Fajnie go obejrzeć ponownie bo nastawiałem się na trochę inne emocje, a dostałem inne niż się spodziewałem. Tym razem zauważyłem, że również Pan Clifton był ofiarą. A i główny bohater miał smutną refleksję kiedy mów: - nie, nie ja ich nie zabiłem, choć... może rzeczywiście tak... tak, tak zabiłem ich - Ta wielka miłość odebrała życie wielu osobom i to coś co odkrylem na nowo. Tak samo jak idiotyczną, biurokratyczną postawę żołnierzy angielskich. Zastanawiałem się nad tym co musiał czuć głowny bohater kiedy właściwie wiedział, że wraca do martwej ukochanej, ale miał nadzieję... I o złożonej obietnicy, że była silniejsza niż instynkt samozachowawczy... Zastanawiałem się też co musiała czuć i przeżywać Catherine w tej ciemnej, pustej jaskini jak nie mogła się ruszyć... Piękny melodramat... Świetnie zagrany i zmontowany... Aż nie chce wierzyć się, że od Miramax... POLECAM !

Problem w tym, że prawdziwy Laszló de Almasy wolał chłopców i na pewno nie miał urody Ralpha Fiennesa:)

Nie wiem o kim mówisz :) Książki nie czytałem. Odbieram film jaki jest i mało mnie obchodzi kto kogo wolał. To ponadczasowy, piękny film i wcale nie wyłącznie dla kobiet. Dla mnie: klimat, gra aktorska, fabuła, emocje - wszystko tu jest na poziomie genialnym.

O głównym bohaterze i na pewno nie był tak sentymentalny jak bohater filmowy, raczej przeciwnie, ale iluzja ludzka rzecz.