Podzielam opinię w całej rozciągłości, od siebie dodam tylko tyle, że niezwykle bolesne było ukazanie potrzeby miłości tych dziewczyn. Niewiarygodna, że tkwiąc w tym złym i brudnym świecie wierzyły jeszcze w miłość, łaknęły bliskości. Poruszające było ukazania tego jak zawierzały klientom, jak oddawały im się nie tylko cieleśnie ale i duchowo, przywiązywały się do nich i wytęsknione czekały na spotkanie... Niestety nudziły się niczym zabawki i strasznie cierpiały...

Fin de siècle! Naprawdę wyczuwa się w tym filmie coś, co zwykło się określać mianem końca wieku. Tragiczny dekadentyzm, który napawa lękiem przed wszystkim - zwłaszcza tym, co mieści się "poza murami przybytku". Atmosferę niedookreślonego i nieustannego zagrożenia podsyca jeszcze sącząca się delikatnie, jakby "zza kotary" muzyka. Do tego oczywiście wielopłaszczyznowa formuła narracji - tak fabularnej jak i wizualnej (widzianej okiem kamery) - niesamowicie wciąga i intryguje. Ten film jest tak zaskakujący, że nie można pozostać nań obojętnym. I na pewno głęboko zapada w pamięć!