Po kilku komediach i filmach z cyklu lekkie, łatwe i przyjemne z wielką chęcią wybrałam się na "Autora Widmo".

Do tej pory nie miałam do czynienia z twórczością R.Polańskiego. Chociaż nie, przepraszam, widziałam "Pianistę", który zachwycił mnie na tyle, na ile może zachwycić poruszający film o tak trudnej tematyce.

Ale nie o tym chciałam.

Moje odczucia są następujące:
- genialna rola Ewan`a McGregor`a (jakże pociągający może być przystojny facet nawet w szlafroku w kolorze brunatnego niedźwiedzia ;)
- fatalna rola Kim Catral (O co chodziło z tym jej sztucznym angielskim akcentem? Tyle innych aktorek można było obsadzić w tej roli. Nie, nie, nie. Jak dla mnie nieporozumienie w obsadzie)
- Brosnan jak zwykle czarująco gnojowaty
- postać Ruth Lang - przerażająco-pociągająca. Jak widać kobieta może być nieprawdopodobną francą i kombinatorem takim, że można wpaść w kompleksy
- świetna muzyka, dobre zdjęcia, przygniatająca atmosfera i sceneria szarego i brzydkiego odludzia,
- zakończenie - łatwe do przewidzenia w momencie gdy Ewan McGregor znika z kadru. Nikt się chyba nie łudził, że czekał tam na niego tłum reporterów i prezydent USA z gratulacjami za przenikliwość i inteligencję w rozszyfrowaniu tematu.

Film oceniłam 9/10, bo już dawno nie widziałam tak dobrze przemyślanej i nakręconej produkcji.