boję się, że pan Adams, którego książki mi się cholernie podobają, zadowolony nie jest. niestety chłopisko zmarł 4 lata temu, co nie daje powodów do zadowolenia, tak mi się przynajmniej wydaje...

Śmierć Adamsa nie umknęła mej uwadze. Mało tego, swego czasu pogrążyła mnie w głębokim smutku i z tego właśnie względu nie chciałam tutaj o niej wspominać. Jednak pozwól, że dokończę swój nagłówek, skoro ten bolesny fakt został już odpomniany: "Douglas Adams musi być zadowolony, ponieważ widać, że jego duch czywał nad tym filmem". Teraz jest chyba dobrze. Tak mi się przynajmniej wydaje...;-)

niestety nie mogę sie do końca zgodzić z Twoją opinią. Dla mnie jako, że byłem świeżo po przeczytaniu książki po raz drugi wiele motywów zabrakło w filmie, a niektóre w ogóle wyskoczyły jak petunia w doniczce. Na przykład początek, jak Ford przekonuje kierownika budowy, żeby zamienił się z Arturem miejscami. Sądzę, że był to zbyt abstrakcyjny moment w kiążce, żeby przerobić to na film. Autorzy najpewniej postawili na to, żeby większość widzów zrozumiaławiększosć gagów.

lUDZIE, LUDZIE, PAMIĘTAJMY O TYM, ŻE GDYBYŚMY CHCIELI UMIEŚCIĆ WSZYSTKIE GENIALNE RECZY Z KSIĄŻKI (CZYLI WSZYSTKO, Każde zdanie) to film trwałbyy 10 godzin, a poza tym petunia była

Sporo kapitalnych fragmentów tej – jak dla mnie – arcykapitalnej historii nie ma w filmie swojego odzwierciedlenia. Bo mieć nie może, gdyż siłą rzeczy, rzeczywiście film musiałby trwać 10 godzin albo i dłużej, gdyby twórcy chcieli na ekran przenieść wszystkie smaki „soczystej” prozy Douglasa Adamsa. Niemniej jednak udało im się upakować w czasie, który nazwałabym „wymiarowym”, sporą część powieści i – co najważniejsze - nie uronili niczego, co istotne. Petunia, faktycznie była, i w ogóle było sporo smacznych drobiazgów, które gdyby zabrałaby się za „Autostopem” jakiś „hydraulik”, a nie wielbiciel prozy Adama, przepadłyby pewnie w odmętach braku wyobraźni. Jest tak, jak sądzę, że sporo książek stanowi materiał nieprzekładalny na język filmowy – vide choćby proza Kurta Vonneguta, której dotychczasowe ekranizacje są ledwie cieniem cienia oryginału i w ogóle totalną porażką. Dlatego chwalę i chwalić będę twórców filmowego „Autostopem przez Galaktykę”, ponieważ udało im się, mimo koniecznych „cięć”, zachować pozytywnie zawirowanego ducha powieści Adamsa.

I like it a lot i liczę, że jeśli nastąpią ekranizacje „trylogii w pięciu częściach”, to będą co najmniej tak samo udane.