Avatar
2009
powrót do forum filmu Avatar 
ocenił(a) film na 10 ocenił(a) film na 10
Avatar.Pierwsze co przychodzi wielu ludziom na myśl to ten film.Zrobiony za 237milionów w technologi 2D i 3D.
Film opowiada o niepełnosprawny żołnierzu marine,który po śmierci brata został przydzielony do programu avatar mającego swoją siedzibę na planecie pandora.Marine wciela się w ciało tytułowego Avatara i zaczyna przenikać do tubylczego plemienia starając się zebrać od nich informacje i zyskać ich zaufanie.
Nie wiem jak wielu ludzi odebrało ten film ale z opowiadań kolegów i wielu ludzi słyszę "jak wyszedłem z kina to czułem się jak by jakaś cząstka mnie została na tej planecie","Odleciałem w świat pandory". Ale słyszę też wiele złych opini,że film beznadziejny,niewarty oglądania i fatalnie zrobiony.Nie mogę zrozumieć tych ludzi chodziarz bardzo bym chciał.
Ja sam po tym filmie wyszedłem jak bym chciał żyć życiem głównego bohatera.Myślę,że ludzie wychodziliście z kina tacy "zauroczeni" avatarem ponieważ jest w nim wszystko co w życiu potrzeba.Jestem pewien,że James Cameron nie zrobił tego filmu od tak,on zamieścił w nim przekaz co jest w życiu najważniejsze.Nie pieniądze,samochody czy duże wille nad brzegami Kaliforni.Tylko miłość,życie w śród i z naturą.
Czy widzieliście żeby jakiś Na'vi miał zegarek rolex,nowego mercedesa albo pieniądze !?
Oni mieli siebie i to im wystarczało.
Jak ja wyszedłem z kina to przez kilka godzin prawie nic nie mówiłem.
Avatar dostarczył mi niesamowitej dawki emocji. Czułem się, jakby obudził we mnie coś, co przez otaczającą rzeczywistość jest usilnie usypiane. Nic dziwnego, że najbardziej czekam właśnie na Avatara 2 :)
Masz całkowitą rację ! Usypiają nasze wewnętrzne porządanie do miłości i spokoju poprzez telewizje itp. rzeczy.Tylko,że ludzie zamiast starać się to zrozumieć są tak przekonani o tej rzeczywistości,że podświadomie się boją tego.A ja sam też czekam z utensknieńem na Avatara 2.
Jak teraz sobie wyobrażam, że miałbym porzucić telewizor, komputer i różne dobra materialne, to nie dałbym rady. Jesteśmy przystosowywani od małego żyć w takim świecie, w jakim żyjemy. Mógłbym pewnie wylecieć w środek amazońskiej dżungli, ale szybko bym zginął. Nie zostałem nauczony żyć zgodnie z naturą.
I tu jest ten strach porzucenia tego wszystkiego.Bo zostaliśmy przystosowani do życia w takiej rzeczywistość.
Hmmm... Zanim zauważysz w moim poście jakąkolwiek agresję, spójrz na moją ocenę ;).
Powiedz, widziałeś jakichś film, w którym morał brzmi: "Miej fajnego rolexa, kupę forsy i luksusowy samochód"?
Ten morał był brany od pierwszych reżyserów,którzy go wymyślili a reszta podążała za nimi z barku własnych pomysłów ale sądze,że James Cameron nie bez powodu zrobił właśnie taki film .Ale można również spoglądać na wiele innych filmów z takim przekazem.Tylko trzeba trzeba go dojrzeć.
Nie cierpię jak powiadomienia nie przychodzą!
Chodziło mi o to, że wspomniany morał, "uczy" próżności i skąpstwa. A ja takiego filmu nie widziałem ^^. A jeżeli taki istnieje, to nie chce go widzieć.
I jeszcze jedno: nie staraj się zrozumieć dlaczego ludzie nie lubią tego filmu. Bo jeżeli zrozumiesz, to równie dobrze sam możesz go znienawidzić. Taka moja drobna rada ;).
Poza tym nie chodziło mi o morał tylko o życie.I o to czego najbardziej w życiu potrzebujemy tylko to coś siedzi w głębi nas przygaszone chcąc raz za razem wyjść ale jest mu coraz ciężej sie wydostać przez przygaszający go strach .Ale niektórym osobom to się udaje.