Ludzie, a może byście się zatrzymali na chwilę i pomyśleli logicznie? Wielu z Was to dorosłe, usamodzielnione jednostki, nie wstyd Wam się przyznawać, że po tym "dziele" myślicie w nocy o niebieskich ludzikach i tej przewspaniałej "Pandorze"? Mi osobiście by było strasznie głupio, to tak, jakbym się przyznał, że nie czytałem do tej pory książek, mam ograniczoną wyobraźnię (super-ulubiony argument osób, które tłumaczą komuś, że "nie zrozumiał filmu"), nigdy nigdzie nie byłem, nie oglądałem National Geographic. Powiedzieć, że się wzruszyło patrząc na komputerowo wygenerowany świat w jakimś filmie z Hollywood za ponad 200 baniek i przyznać, że było się na nim przez to naście razy to tak, jakby oznajmić, że ma się płytkie, nędzne, żałosne życie, od którego odskocznią jest jedynie taki film, licząc, że nikt się nie skapnie w tej zbiorowej euforii. No mi by było osobiście trochę wstyd, skoro źle Wam z Waszym życiem i "wychodząc z kina chcecie się zabić, patrząc na tę szarzyznę dookoła", to może zmieńcie swoje położenie? Nie wiem, wyjedźcie gdzieś, idźcie zamieszkać z dzikimi plemionami gdzieś głęboko w dorzeczach Amazonki? Uważam film za naprawdę fajny, ale bez rewelacji, dałem solidne 7, nie wzruszyłem się, "wyobraźnię mam od najmłodszych lat bardzo bogatą". Dlaczego pozwalacie, żeby takie proste, przyziemne dość wytwory szeroko rozumianej "sztuki" tak Wami rządziły i mamiły i wprawiały w ekstatyczne telepanie? To forum jest najlepszym przykładem na to, co się z ludźmi dzieje. A może za dużo osób ma już dostęp do internetu po prostu?