Myślę, że film docenią najbardziej Bananas (osoby chińskiego pochodzenia urodzone/wychowane w krajach zachodnich). Mimo swojej bajkowej konwencji, która jest celowym zabiegiem, film porusza bardzo poważną kwestię. Ukazuje wpływ chińskiego kolektywizmu na rodzinę oraz obowiązki, jakie przyjmują na siebie rodzice: stawianie dobra rodziny na pierwszym miejscu, skrupulatne planowanie przyszłości swoich dzieci i dokonywanie za nich ważnych wyborów życiowych, na przykład kierunku studiów, ścieżki kariery a nawet partnera małżeńskiego. Dzieci natomiast, bez względu na wiek, okazują posłuszeństwo rodzicom w różnych aspektach swojego życia kosztem pogoni za własnymi marzeniami. Ludziom z krajów zachodnich (włączając w to Polskę) może być bardzo ciężko zrozumieć ten tradycyjny światopogląd. W krajach zachodnich, zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych, to niedopuszczalne, aby do takiego stopnia wypływać na swoje dzieci, to jakby ograniczać im wolność podejmowania własnych decyzji. Stąd gigantyczne różnice kulturowe między Chińczykami a przesiąkniętymi amerykańską kulturą ABC (American Born Chinese). Sam wygląd lub fakt, że ktoś mówi po chińsku, nie znaczy jeszcze, że zrozumie i zaakceptuje chińską mentalność. To właśnie miała na myśli matka Rachel, mówiąc jej, że jest inna. To także główny przekaz filmu, który może wydawać się nieco przysłonięty przez pstrokatą i bajecznie kolorową scenografię. W głębi jednak dostrzega się ten poważny problem kulturowy. Film przedstawia go w lekki i komediowy sposób, lecz widza skłania do głębokich przemyśleń.