Początek lat 90. XX wieku. Brute (Til Schweiger) - pół Anglik, pół Polak, ciemny typ i recydywista, zostaje zesłany w ramach resocjalizacji do pracy w szpitalu dla sierot w Rumunii. Bliski kontakt z ciężko skrzywdzonymi przez los dziećmi staje się dla niego początkiem wewnętrznej odnowy. Wkrótce odkrywa, że wybrane dzieci są sprzedawane na Zachód. Uzyskane w ten sposób pieniądze rzekomo mają zapewnić godziwą egzystencję pozostałym pensjonariuszom szpitala. W rzeczywistości jednak służą znacznie mniej szlachetnym celom.

Młody, przystojny mężczyzna, Brut, nagminnie łamiący prawo, zostaje przymusowo skierowany do szpitala dla sierot w Rumunii, w celu resocjalizacji. Ma tam pracować przy naprawie dachu starego, zniszczonego budynku. Brut nie należy jednak do ludzi, którzy łatwo podporządkowują się innym, a tym bardziej godzą z karą. Zachowuje się agresywnie wobec chorych sierot, które upatrują w nim wybawcę, mającego zabrać ze sobą do swojego rodzinnego "raju" jedną z nich. Tymczasem Brutowi wpada w oko Maria, pielęgniarka, która jednak otwarcie mówi mu, że nie jest on wart uwagi. Mężczyzna urażony słowami kobiety usiłuje ją zgwałcić, a świadkiem całego zdarzenia staje się chora dziewczynka, Elena. Niedługo potem wychodzi na jaw, że Sincai, ordynator szpitala, sprzedaje dzieci z ośrodka bogatym rodzinom z zachodu, które są ich jedyną szansą na normalne życie.

Brute (Til Schweiger) - bandyta, recydywista, pół-Anglik, pół-Polak - zostaje zesłany w ramach resocjalizacji do dziecięcego szpitala w Rumunii. Miejsce to okazuje się przedsionkiem piekła. Brute staje twarzą w twarz z przerażającą prawdą: jedynym ratunkiem dla dzieci jest ich sprzedaż na Zachód. Uzyskane w ten sposób pieniądze pozwalają przetrwać pozostałym pacjentom szpitala. Gdy ten wieloletni recydywista styka się z bezbronnymi dziećmi, ich smutkiem, nędzą i biedą coś w nim pęka...