Barany. Islandzka opowieść Forum

Film podejmuje tematykę bliską memu sercu. Mieszkam w Polsce, więc z problemami życia wśród baranów borykam się codziennie.

Właśnie dlatego uwielbiam skandynawskie kino. Obraz prosty, chłodny, miejscami wręcz brzydki, ale przepełnia emocjami wszystkie komórki w ciele. W kinie większość osób siedziała jeszcze chwilę na swoich miejscach po zakończeniu filmu. Naprawdę przejmujący film. Polecam gorąco.

Monochromatyczny, oszczędny, przejmujący, ale tak po cichu, bez grania na emocjach. To było miłe – czuć, jak ta oszczędność oczyszcza umysł z nadmiaru bodźców, jakbym wzięła głęboki oddech. Trochę przypominał mi gruzińskie "Mandarynki", które bardzo lubię, nie fabułą, ale nastrojem, skupieniem na szczegółach, na...

Na podobnej zasadzie można by wprowadzać do nas filmy pod tytułami „Zjawa. Amerykańska opowieść”, „Tlen. Rosyjska opowieść” czy „Wielkie piękno. Włoska opowieść”. Sam film w sumie dobry i choć miejsce akcji dodają klimatu za sprawą wszechobecnego śniegu i owiec wprowadzając nas w nieco egzotyczny klimat, to jednak ta...

Szedłem na film opromieniony przychylnymi opiniami, wzrastającą renomą kina islandzkiego i nominacją islandzkiej kinematografii dla tego właśnie filmu do nieanglojęzycznych Oskarów 2016. Przed seansem wysłuchałem też entuzjastycznego wprowadzenia. Z kolei na WFF 2015 miałem też niedawno okazję obejrzeć świetną...

Obejrzałem ten film z ciekawości czy jest on rzeczywiście takim gniotem jakim opisywał go mój znajomy. Nie podchodziłem więc do niego z większymi nadziejami. Po obejrzeniu stwierdzam że jest to dramat w najczystszej postaci (mimo, iż przypisano go dodatkowo do gatunku komedii, ja osobiście nie znalazłem tam zabawnych...

Niech ktoś usunie to słowo "komedia" z opisu filmu. Ten film nie ma nic wspólnego z komedią. To dramat. Nawet jeśli ktoś krzywo się uśmiechnął przy jednej czy drugiej scenie - to wynika to z politowania raczej niż z rozbawienia.
Film ogólnie bardzo dobry choć dołujący. Świetne scenerie, ponure, pozbawione radości....

Film prosty, aczkolwiek nie prostacki. Znajdziemy w nim wiele ciekawych rozwiązań i pełnych emocji postacie. Dodatkowo obejrzymy cudowne krajobrazy i się pośmiejemy. Dwa razy nas zaskoczą a na koniec będziemy mieli ciarki i łzy w oczach. Czy można lepiej ? - Oczywiście, ale i tak jest świetnie. Gorąco polecam każdemu....

a także to coś, co dotyka mojego serca. Film, dzięki któremu można wejść w to osobliwe życie, poczuć, że jest się nie tylko w centrum Islandii, ale też na jej rubieżach i dzięki temu przemyśleć kilka spraw. Z pewnością nie raz wrócę do tego filmu.

Wzruszający, mocno islandzki - dla nie-wielbicieli skandynawskiego kina może się nie nadawać;)

Dystrybucja tego filmu w polskich kinach to rzucanie pereł przed wieprze tzn. przed barany. :) A tak na serio. dajcie mi więcej więcej więcej...... i niby nic, niby nic się nie dzieje a tyle treści......

gummi i kiddi, dwa zgryźliwe tetryki, połączone wieloma przodkami oraz jednym celem pięknie potrafią wznieść się ponad siebie, gdy dochodzi do spraw ostatecznych..

Nawet rozwinę słabość tego filmu.
Jest po prostu słaby :) Ale gra aktorska dobra. I muzyka :)

Dwa-trzy przejmujące momenty, trzy-cztery śmieszne.
Banalna historia w niestety nieco banalnej (już) otoczce "surowej natury" i "prostoty przekazu". Nie dziwię się, czemu nie przeszedł dalej w "Oskarach".

Skandynawia...

Co tu robi Polska? Nie widziałem polskich akcentów.

Bardzo ciekawy film. Polecam zwłaszcza tym, którzy potrzebują chwili spokoju po nadmiarze bodźców serwowanych przez szybkie amerykańskie kino. To nie jest komedia. Jak już komedio-dramat, a może to tylko życie jest czasem takie tragicznie śmieszne...

Bawiło Was coś w tym filmie?

można się w tym filmie ze trzy razy uśmiechnąć - ale komedia to to nie jest. Chyba że skandynawska, a ja tych elementów komediowych nie zrozumiałem