"Bez twarzy" to jeden z tych filmów, które można oglądać z zapartym tchem, a oczy po prostu nie chcą oderwać się od ekranu. I nie chodzi tu o fabułę, do której można mieć parę zastrzeżeń, nie chodzi o prawdopodobieństwo tego, co widzimy na ekranie. Innymi słowy, jest tu ważne nie CO chcą nam przekazać autorzy filmu, ale JAK nam to przekazują. A przekazują to w sposób naprawdę niesamowity. Chylę czoła przed Johnem Woo. Jest on jednym z nielicznych reżyserów kina akcji, którzy ze scen przemocy potrafią stworzyć swoisty balet, którzy potrafią podnieść je do rangi sztuki. John Woo potrafi w mistrzowski sposób zaaranżować strzelaniny, pościgi, walki wręcz itd., np. dopasowując je do rytmu muzyki czy zwalniając kadr. Pomysłowość, z jaką zainscenizowano niektóre sceny jest naprawdę imponująca.
Szkoda, że ostatnimi czasy John Woo trochę rozmienił się na drobne, bo to naprawdę bardzo utalentowany reżyser.