i skutkach jego braku. I to na różnych poziomach - dla Daniela, dla którego oznacza szansę na rozpoczęcie nowego życia i dla sprawcy innej tragedii. Komasa pokazuje jak brak współczucia, niezdolność ludzi do wybaczania, jakiejkolwiek gotowości do zrozumienia drugiego człowieka, nawet w obliczu uzasadnionego swojego bólu - niszczy relacje w społeczności. To też opowieść o tym, czym jest i jakie spełnia zadanie wiara w tak trudnych momentach. Czy jest pociechą, czy może tak praktykowana jak obecnie w wielu miejscach, upewnia nas w naszych postawach pełnych nienawiści i chęci zemsty. To opowieść o tym, co trzeba w sobie mieć, żeby stać się duchowym przewodnikiem - współczucie, chęć zrozumienia, udzielanie wsparcia, a nie osądzanie i piętnowanie. To głęboko humanistyczna opowieść, która może zachęcić do refleksji. I oby tak było.
Ważny film i bardzo dobra rola Bartosza Bielenia.