Pierwszy pełnometrażowy film fabularny w dorobku Thomasa Vinterberga, jednego ze współautorów manifestu Dogma 95. Tu wprawdzie jeszcze założenia dogmy realizowane nie są, za to mamy do czynienia ze sprawnie zrealizowanym gatunkowym mariażem. Całość przybiera kształt kina drogi, łącząc w sobie elementy komedii, obyczajowego dramatu czy kryminalny posmak. Wątek rodzinny, który dominuje w twórczości Vinterberga wysuwa się tu na pierwszy plan - Karsten, będący na przepustce z więzienia, dowiaduje się, że jest ojcem nastoletniej córki. Wraz z nią i jego przyjacielem, wyruszą oni w podróż do Szwecji, jednocześnie uciekając przed gniewnym ojczymem i wymiarem sprawiedliwości. Cały czas czuć tu klimat lat 90. i atmosferę ucieczki do wolności, znaną choćby z filmów Wima Wendersa. Zdecydowanie materiał na przyjemny seans, w którym miejsce jest i na humor i na refleksję.