Film jak dla mnie ma dużo błędów od strony technicznej - dramatycznej muzyki zawartej w nim wystarczyłoby na 5 innych filmów. Tim jedzie samochodem (dramatyczna muzyka), Tim otwiera drzwi do domu (dramatyczna muzyka), Tim idzie po lód (dramatyczna muzyka) - czekałam tylko na to, żeby poszedł skorzystać z toalety przy jakimś doniosłym albo mającym budzić niepokój akompaniamencie. To samo z szybkim przesuwaniem kamery po wnętrzach (mam nadzieję, że rozumiecie, o co mi chodzi, bo inaczej tego wyjaśnić nie umiem) - jak na rollercasterze - mające chyba wzbudzić w człowieku poczucie krążącego zła? Nie wiem sama. Plus ciągłe najazdy na przypadkowe rzeczy, które niby miały potwierdzać obecność Boogeymana albo po prostu miały implikować, że jest strasznie. Cały film jest właśnie pełen takich chamskich elementów, które na siłę miały mówić widzowi "ej, teraz! Teraz! Bój się!", zamiast po prostu pozwolić widzowi wczuć się w film. Dla mnie było to irytujące strasznie i uniemożliwiło mi czerpanie przyjemności z filmu. Już pomijam chaos fabularny, rzucanie osią czasową na prawo i lewo bez wyjaśnienia, po cholerę itd. No ale to ich drugi film, pierwszym był chyba okropny remake Klątwy, jeśli dobrze kojarzę, więc jak dla mnie i tak jest progres. Zresztą mocno się podciągnęli, jeden film mniej im wychodzi inny lepiej, ale robią też naprawdę dobre pozycje jak np. nowe Martwe Zło, po którym nie spodziewałam się kompletnie niczego dobrego, a zostałam mile zaskoczona (chociaż z oryginalnym Martwym Złem to miało tyle wspólnego co tytuł i Necronomicon).