I dzięki Bogu. Bardzo fajnie się ogląda, najpierw faktycznie można wybuchnąć śmiechem, ale z postępującym czasem widać jak choroba jest dokuczająca... Co prawda da się żyć, ale jak widać w filmie nie zawsze łatwo da się z nią poradzić. Końcówka nieco niedopracowana, ale naprawdę warto zobaczyć.

Kiedy pierwszy raz zobaczyłem osobę z zespołem Tourett'a , to popłakałem się do łez.
W końcu uświadomiłem sobie jak tym ludziom jest ciężko. W filmie można zobaczyć, że nie
bierze się takich ludzi na poważnie, ciężko nawet zmówić pizze.

Film bawi, to prawda. Chyba dla większości pierwszą reakcją na film jest śmiech, niestety są to różne poziomy śmiechu, a niektórzy nie wyciągają z tego filmu nic poza "radością" z zasłyszanego słownictwa. Na szczęście większość osób na FPFF reagowała prawidłowo. Czyli jak? Owszem były uśmiechy na brzmienie "wiązanek"...

Naprawdę Polecam, film między innymi o zespole tourette'a, bynajmniej jednak nie
monotematyczny, naprawdę wielowymiarowy, warto obejrzeć.

Świetny filmik o szukaniu swego miejsca w życiu.
Naprawdę polecam!

matko i ojcze! wooow jestem pełna podziwu! słyszałam o tej chorobie dawno temu ale nie przykładałam do tego wagi. niesamowite....
wielki szacunek dla was którzy zrobili ten film. podziwiam!

Film ten zobaczyłam trochę przypadkiem. Polecił mi go Krzysztof Ridan, który przy nim pracował. Etiuda spodobała mi się od razu. Historia w niej opowiedziana jest bardzo prosta i wymowna za razem. Wszystkie jej elementy składają się na dobrze zrobione kino. Warto obejrzeć i zastanowić się chwilę nad jej tematem.

Można obejrzeć http://vimeo.com/9032264

Bardzo dobry polski film mimo iż tak krótki.Umiejętnie przedstawiono człowieka cierpiącego na tę przypadłość i jego problemy dnia codziennego.Nie ma tu wyśmiewania czy też akcentów komediowych przez co wielu ludzi dowie się an czym polega ta choroba.

http://www.youtube.com/watch?v=1APgCNA07Zc