Muszę przyznać, że straszliwie się na tym filmie wymęczyłam. Początek wydawał się w porządku, zwłaszcza ciekawa scenografia w stylu origami i gra kolorów mnie zainteresowały, ale niestety jest to jeden z niewielu plusów tego filmu. Właściwie to plusy znalazłam tylko dwa - drugi to całkiem niezły dobór aktorów i niezła ich gra (może poza Gacktem, ale widać, że się starał, no i ładnie machał tym mieczykiem).

Niestety, film dominuje dziwaczna, schematyczna i bezsensowna fabuła i (przede wszystkim) drętwe dialogi. Czasem miałam wrażenie, że oglądam brazylijską telenowelę, ilość banałów wypowiadanych przez bohaterów jest przytłaczająca. W połączeniu z dość ładną, ale trochę przesadzoną scenografią i kompletnie irracjonalnym zachowaniem bohaterów (np "falcon punch" Hartnetta, czyli lekkie przyłożenie z plaskacza, po którym wszyscy wrogowie padają jak muchy) daje to wrażenie strasznego efekciarstwa. Myślałam, że chociaż sceny walki będą w porządku, ale na tym też niestety mocno się zawiodłam.

Zaznaczam, że nie przemawia przeze mnie ignorancja. Dostrzegam to, że twórcy próbowali bawić się konwencją, nawiązywać do komiksu i filmu chanbara, znam znaczenie tytułu (chociaż nie wiem co akurat to miałoby zmienić). Niestety, mimo to (a może właśnie dlatego) ten film to przerysowany potworek, który parodiuje sam siebie. A co gorsza, jest po prostu nudny.