Kolejna opowieść o tym jak dorosnąć do bycia sobą będąc gejem. Reżyser Jean-Marc Vallée prezentuje nam pierwsze 20 lat z życia Zaca. Jest on czwartym synem zwyczajnej rodziny. Oglądamy jego dorastanie z pełnym wachlarzem typowych dla tej tematyki zdarzeń: ojciec podejrzewa syna o 'złe skłonności' w wieku lat sześciu, matka chce, żeby syn był sobą, przebieranie się w matczyne stroje, pierwsze kontakty z dziewczynami i chłopakami, gwałtowny coming-out itp., itd.
Forma tego filmu również nie powala na kolana. Dopóki "C.R.A.Z.Y." opowiada o Zacu jako dziecko, film bardzo mocno kojarzył mi się z "Różowymi latami" (choć nie był równie dobry). Ma kilka dobrych momentów (scena na pustyni), jednak tym, co wyróżnia film jest ścieżka dźwiękowa. Mamy tutaj wszystko od muzyki klasycznej przez glamrock po muzykę country. Słuchając tego wszystkie ma się nieodparte wrażenie sentymentalnej podróży w czasie do lat dzieciństwa reżysera, do szczęścia i błogiej naiwności, która sprawiała, że gdzieś w tle pozostawały wszelkie poważne problemy tego świata. Pięknie się tego wszystkiego słucha i dzięki muzyce nieźle się też ogląda.
Ogólnie jednak jak dla mnie film przeciętny.