Dobry horror na deszczowy wieczór. Jak najbardziej udana kontynuacja, choć to już nie to samo co oryginał. Lokacje w Nowym Orleanie są bardzo klimatyczne. Druga połowa filmu jest bardzo ciekawa. Ogólnie rozwój wydarzeń jest bardzo podobny do części pierwszej i do pewnego momentu nie ma w nim nic zaskakującego. Muzyka, która stanowiła silny punkt oryginału została przeniesiona tutaj, z zaledwie kilkoma dodanymi kompozycjami. Niestety wydaje mi się, że zaletę oryginalnej części w postaci muzyki chciano w sequelu wykorzystać aż do przesady - te same sekwencje muzyczne powtarzane tu są aż do znudzenia i nie koniecznie najlepiej opisują to co dzieje się na ekranie. Mimo to ta muzyka jest charakterystyczną cechą serii Candymana. Powiedziałbym, że jako horror jest dosyć lekki, na pewno lżejszy od pierwszej części, za mało jest mocnych scen z udziałem Candymana. Kelly Rowan nieźle spisuje się w roli głównej bohaterki ale i tak nie jest w stanie pobić świetnej roli Virginii Madsen jako Helen. Podobała mi się końcówka zgrabnie uporządkowująca i rozwijająca fabułę Candymana. Tak więc jako sequel film jak najbardziej się sprawdza. Moja ocena: 7/10.