Ciekawy pomysł. Podzielenie filmu na części, oglądałam ostatnio parę filmów robionych w ten sposób i przypadło mi to
do gustu. Nie był taki tragiczny jak ludzie piszą, ale dobry też nie był.
W każdej sekwencji czegoś mi brakowało, jakiejś takiej głębokości, szczególnie w Dotyku, jakiś taki lekko pozbawiony
sensu mi się wydaje, nie przemówił. Za to motyw ze słuchu jest jednym z moich ulubionych, tylko mogli poświęcić mu
więcej czasu.
Podobało mi się, że w każdym zmyśle pojawiali się aktorzy z innych zmysłów, nie wszyscy i może nie mieli jakiejś dużej
roli w "nie swoim zmyśle", ale jednak się pojawiali.