"Chlew" to traktat Pasoliniego na temat człowieka i człowieczeństwa. Nie prezentuje one jednak zbyt pozytywnego obrazu ludzi. Dla Pasoliniego nie ma między nimi a zwierzętami praktycznie żadnej różnicy. Tak, zbudowaliśmy cywilizację, wymyśliliśmy religię, moralność, prawo i wiele innych rzeczy, lecz w gruncie rzeczy pozostajemy zwierzętami i to najgorszego rodzaju. Ludzie w "Chlewie" pełni są obłudy i kłamstwa. Przepełniają ich pragnienia, które muszą ukrywać, lecz nad którymi nie panują. Morderstwa, zoofilia, kanibalizm są na porządku dziennym. Nie zawsze dosłowne, czasem przeniesione na warstwę symboliczną, ludzie jednak wciąż pożerają się nawzajem, pragną być zwierzętami z ich swobodnymi chuciami. Pustka, abnegacja, racjonalizacja, chłodne kalkulowanie okrucieństwa.
Rzadko kiedy Pasolini bywał aż tak krytyczny wobec człowieka i tak cyniczny wobec jego przyszłości.