A moze po prostu wrażliwa i odważna, by się sprzeciwić konformizmowi? Z ogromnym dystansem do siebie i poczuciem humoru. Z bezinteresowną sympatią do bratowej. Bystra, inteligentna, wyprzedzająca swiją epokę.

Zapewne nie przepadasz za postacią Emily albo nie znasz jej historii. Film świetny, a właśnie przytaczanie fragmentów jej poezji dodaje urok filmowi, to samo miało miejsce "W drodze" Kerouac'a. Aczkolwiek nie besztam - każdy ma swoje gusta.

Usiłowałam przeczytać "W drodze" i wymiękłam, bo takie nudziarstwo bez treści rzadko się spotyka. Do tego, co za ubogi język! O czym to jest - że koleś nie ma co robić więc się włóczy z pijakami? Tam nie ma jednej poważnej rozmowy, która by mogła zainteresować. tak jak w tej "Niby-namiętności" - pseudobroblemy dla dojrzewającej gimbazy. Ktoś nie ma nic kompeltnie do powiedzenia - czyli grafoman... Moim zdaniem Kerouac jest przereklamowany (homoseksualne lobby?) Dostrzegam ten sam problem co w filmie o Emily Dickinson (której historii rzeczywiście nie znam) - autor męczy nas psychologią kogoś, kto niewiele przeżył i tylko zachwyca się sobą. Słabe dziełko o kimś nudnym kto szuka wrażeń bo nie ma prawdziwych problemów.

Tak jak pisalem wczesniej, każdy ma swoje gusta. Ale niesprawiedliwe jest ocenianie kogoś lub czegoś bez przeanalizowania jego motywów. Co do Keuraca, Ginsberga, Burroughsa to należą do awangardy. Akurat ten nurt charakteryzuje sie wulgarnoscia i wolnoscia slowa, jest to bunt przeciwko spoleczenstwu konsumpcyjnego i tzw bialych kolnierzykow wszystko to wynikalo z nastepstw wydarzen po latach 20 XX wieku. Zapoznaj sie z historia bitnikow i beat generation. "W drodze" jest ich biblia i historia zycia. Nie bede sie rozpisywal na temat Skowytu i innych utworow bo to temat rzeka, mimo swojej wulgarnosci i rozpasania hedonizmu byly to postanie lagodnie i altruistycznie nastawione do spoleczenstwa i otaczajacego swiata. Ogarniala ich frustracja odnosnie zasad jakimi rzadzony byl/jest swiat, uwazali, ze nie tedy droga.
Co do Emily, zdiagnozowano u niej agrofobie i to byl jej glowny problem ksztaltujacy cale jej zycie. Niestety malo zachowalo sie swiadectw jej zycia, sam wizerunek jest znany jedynie z dagerotypu. Mimo, ze powstalo ponad 40 anglojezycznych biografii to dalej istnieje mnostwo luk w jej zyciorysie. Moze wydawac sie nudna, stara dewota ale jak dla mnie film ukazuje ja z innej perspektywy, duzo ciekawszej niz Twoja. Chociaz z drugiej strony jej wiersze (1800) sa szczatkowym zapisem jej zycia. W szerszej perspektywie mozna sporzadzic scenogram jej stanu psychicznego z konkretnych wierszy, ktore pisala w konkretnych latach.
Z tym, ze zaznaczam o gustach sie nie dyskutuje :p odnosze sie tylko do twoich merytorycznych argumentow "przeciwko".