Co mogę powiedzieć o filmie "Ciemność"? Poleciła mi go koleżanka sugerując, że to jej ulubiony horror. W pewien piątkowy wieczór za sprawą HBO miałem okazję go zobaczyć. Teraz wnioski.

Scenariusz bez większych rewelacji. Jest rodzina, która wprowadziła się do domu, w którym straszy. Dodatkowo zaczyna świrować tatuś. Gdyby tego było mało, synek, którego rodzinka konsekwentnie zostawia samego w pokoju, nagle jest cały posiniaczony. Wszystko gra. Przecież dom jest nowy, tatuś chory, a synek sam się zapewne uderzył. Jednak ta sielanka nie odpowiada córeczce, która postanawia wyjaśnić zagadkę... Dodam jeszcze, że w pewnym momencie zostaje wprowadzony jakiś peudo okultystyczno-satanistyczny wątek.

Tyle tytułem wstępu. Minusy. Scenariusz nie jest największą wadą filmu, choć drażnią tradycyjne zachowania bohaterów, typowe dla amerykańskich produkcji klasy B. Niewątpliwie do minusów zaliczyłbym "grę aktorską" Anny Paquin, a właściwie jej brak. Dziewczyna oprócz tego, że jest brzydka, wytrzeszcza oczy, wrzeszczy i jest irytująca. Kolejny słaby punkt- praca kamery. Operator mógł się wysilić na jakieś bardziej klaustrofobiczne, mroczne zdjęcia. Te tutaj nie przypadły mi do gustu. Dla fanów horrorów z prawdziwego zdarzenia mam złą wiadomość.
"Ciemność" nie straszy.

Czas na plusy. Tych zbyt wiele nie ma. Scenariusz, oprócz- nazwijmy to- pewnych niedoróbek nie jest zły. Fabuła trzyma się kupy, choć jest wyraźnie naciągana. Przekonała mnie postać Iain'a Glen'a jako tatusia. Aktor zagrał nieźle. W zasadzie plusy tu się urywają. Niestety.

Tytułem podsumowania, filmu nie polecam. Horrorów nakręcono wiele lepszych. Można seans potraktować jako ciekawostkę. Albo przestrogę, żeby przy zaćmieniu słońca wyjść z domu (?).