Filmów wojennych powstało mnóstwo, jedne lepsze (Czas Apokalipsy, Szeregowiec Ryan, Pianista, Pluton) o innych lepiej nie wspominać (Wojna Harta, Wróg u Bram, Kapitan Corelli) Są jednak takie których nie można jednoznacznie sklasyfikować gdyż wybiegają poza przyjęte ramy oraz szablony gatunku. Takim właśnie filmem jest "Cienka Czerwona Linia" Malicka jest to dzieło które jednych może odrzucać zbyt "poetyckim" podejściem do tematu innym może przeszkadzać motyw natury jako jednego z "bohaterów" dzieła Malika. Mnie jednak ten film zachwycił całkowicie. Jako jednemu z nielicznych reżyserowi udało się ukazać żołnierza nie jako maszynkę do zabijania lub mięso armatnie ale jako człowieka targanego dylematami jakie stwarza mu wojenna rzeczywistości. Martin Scorsese porównał film Terrenca Malicka do obrazu impresjonistycznego który można oglądać fragmentami z różnej perspektywy gdyż za każdym razem oglądając go odkrywamy coś nowego jakiś nowy element tej cudownej całości. Cienka Czerwona Linia będąc adaptacją książki Jamesa Joycea to jeden z najwybitniejszych filmów wojennych który podobnie jak Czas Apokalipsy będzie zachwycał następne pokolenia kinomanów gdyż pozbawiony jest jakiegokolwiek "efekciarstwa" oraz nadmiernego patosu jakim karmi nas chocby Spielberg w swoich "wizjach" II Wojny światowej. To film który zmusza do myślenia, do pochylenia się nad bohaterami oraz ich postawami życiowymi, do zrozumienia ludzi postawionych przed ostatecznością. Tu nie ma dobrych ani złych , winnych czy ofiar to film o człowieku...

Jak mówi jeden z bohaterów:

This great evil, where does it come from? How did it steal into the world? What seed, what root did it grow from? Who's doing this? Who's killing us? Robbing us of life and light, mocking us with the sight of what we might have known? Does our ruin benefit the earth? Does it help the grass to grow, the sun to shine? Is this darkness in you too? Have you passed through this night?"