Po pierwsze: jaka krytyka kapitalizmu??? Koleś jeździ po mieście w limo, wyglada na mało emocjonalnego i to ma być efekt tego złowrogiego systemu? Litości.

Ok, dobra, nie układa mu się z żoną, on chce ona nie chce - no tak, to typowy przykład kapitalistycznego piekła - nawet bogaczom żony nie chcą dawać!

Pojawiają się tez jacyś ludzie prowadzący ultra filozoficzne rozmowy w stylu "samo słowo 'komputer' brzmi śmiesznie i wstecznie'" Super. Głeboka myśl, podkreślająca upadek dzisiejszego systemu.

No i na końcu frustrat, najpewniej jakiś analityk, mrówka, któremu znudziło się wbijać cyferki i poczuł się źle w robocie. To było najbliżej współczesnej krytyki kapitalizmu, ale przykład tak oklepany i tyle razy kopiowany, że szkoda słów.

Oczywiście, żeby to sprawiało wrażenie jakiegoś głębszego klimatu wszystko podlane jest absurdalnymi rozmowami, które mają mieć drugie dno. Jednak nie mają.

Ale ok, niech będzie, że autor chciał zawrzeć w tym jakąś symbolikę, której mi nie udało się odczytać. Problem w tym, ze film to jeszcze klimat. Według mnie tam go nie było. Snujące się postacie wygłaszające swoje kwestie. Prawie nic co przykułoby uwagę.

Dobrym kontr-przykładem jest Lynch. Oglądajac jego filmy tez nie jestem pewien czy rzeczywiście chciał on coś przekazać, ale oprócz tego panuje tam niesamowity klimat. COŚ przykuwa uwagę, niepokoi, zastanawia. Tutaj nie poczułem nic i musiałem na raty męczyć tę produkcję, żeby dotrwać do końca.

Pozdrawiam