A wyszła potworna kupa, która zamiast odświeżenia serii stała się jej profanacją.

Fabuła jaką wymyślili twórcy jest prosta, co nie byłoby takie złe, wszak w oryginale też nie była jakoś szczególnie skomplikowana. Problem polega na tym, że jest zupełnie nieangażująca. Nie ma tu chyba ani jednego momentu żeby poważnie przejąć się losami bohaterów. Wątki dramatyczne zdają się wciśnięte na siłę a zdumiewający brak logiki w niektórych momentach jest porażający. Zarówno rozwiązania fabularne jak i decyzje bohaterów są zwyczajnie idiotyczne. I to niestety nie w stylu "tak złe, że aż dobre" tylko po prostu złe...

Aktorstwo jest tak drewniane jakby bohaterowie dopiero co wyszli spod ręki Gepetto. Nie pomaga nawet fakt, że w filmie pojawia się Dee Wallace, nie dość, że kultowa aktorka to jeszcze znana z pierwszych "Crittersów". Niestety jej wątek nie został w żaden sposób wykorzystany. Gdzieś też zapodział się cały humor. Ok, przyznaję, ze dwa razy się zaśmiałem ale w porównaniu do oryginału wypada to bardzo słabo. Gwóźdź do trumny to wciśnięcie jeszcze na siłę modnego ostatnio politycznego bełkotu. Good job!

Jeśli chodzi o warstwę horrorową to są tu pewne plusy. Oczywiście film podobnie jak oryginał nie napędzi nikomu prawdziwego stracha ale swoje momenty ma. Po pierwsze wygląd Crittersów jest naprawdę spoko. Przynajmniej w tych momentach gdy nie używano tandetnego CGI. Tutaj twórcy się postarali i jest naprawdę niczego sobie. Dobre wrażenie robi też kilka zabójstw gdzie odważono się na trochę ostrzejsze gore. Szkoda, że nie pociągnięto tematu i znaczna część morderstw odbywa się poza kadrem. Aczkolwiek kilka poszczególnych scen jest całkiem ok i właściwie to jedyny powód (obok ciekawości) aby zmarnować półtorej godziny na ten film.

Podsumowując, strata czasu. Bardzo nieudany reboot czy też sequel świetnej onegdaj serii łączącej w sobie horror i komedię. Ani to śmieszne ani straszne. Szkoda bo potencjał na dobry film z pewnością był.