Każdy, kto ma chociaż trochę rozeznania w historii powojennej Polski nie weźmie tej bajeczki Pana Zanussiego na poważnie. Mój dziadek, rocznik '39, wielokroć wspominał, jak pradziadkowi zdarzyło się napomknąć o słówko za dużo o sobie na zakładzie, a później całymi tygodniami ciągano go po komendach, były takie wieczory, kiedy we własnym mieszkaniu rozmawiali z prababką szeptem, a tutaj?
Krzyczenie na środku ulicy do milicjanta, że jest 'sowiecka świnia', puszczenie się końmi na poligon, jakieś spotkanka z włoskim dyplomatą, słuchanie RWE, wymyślenie sobie fałszywej siostry? Tej kobicinie od pierwszych minut filmu powinien się należeć pierdel na Rakowieckiej, gdyby było w filmie tak, jak było.