Oglądałam dziś w TV 2 po raz kolejny, nigdy nie przestanie mnie wzruszać.
Faza łez, co się z twarzy odrywają rozpoczyna się mniej więcej w połowie filmu...genialny.
Wielkie kino z rozmachem. Wesele Figaro dopełnia ten balans pomiędzy skrajnością emocji.

Jak w moich poprzednich wypowiedziach podkreślam ,że jest to fantastyczny film, a ryczę jak bóbr w scenie gdy koledzy żegnają (śpiewają)Tołstoja ,gdy jest wywożony na Syberię..