Poniższy tekst może zawierać (a właściwie zawiera) potencjalne SPOILERy.
Nie zgodzę się z tym, że w filmie dobre są tylko efekty. Faktycznie są wspaniałe, a niestety inne rzeczy nie są w stanie im dorównać, ale jest jeszcze coś. Sebastian Caine. To bardzo ciekawa postać. Z jednej strony to genialny i wybuchowy ekscentryk, którego relacje z innymi ludźmi nie należą do najlepszych, jeśli w ogóle można je w jakiś spośób zakwalifikować. Każe nazywać się "Bogiem", jest przekonany o swojej genialności, wyższości i o tym, że jest najważniejszy na świecie. Kiedy staje się niewidzialny i w końcu zaczyna tracić nadzieję, że jeszcze kiedykolwiek będzie widzialny, ogarnia go panika, szaleństwo. Z jednej strony mam wrażenie, że zrozumiał, iż jego stostunki interpesonalne były mało rozwinięte. Ale zamiast ich próbować naprawić, jest przekonany, że to wina ludzi, nie jego. A to doprowadza go do mylnych wniosków i nieszczęść. Sam zaś popada w głębsze szaleństwo. Faktycznie wątek ten może jest trochę za mało widoczny, za małow wypuklony, może dlatego, że Baconowi płaci się raczej za to by nie było go widać na ekranie. Ale może Verhoeven położył za duży nacisk na efekty specjalne, ale może mimo wszystko warto zwrócić uwagę na ten wątek.