Niby klasyk, niby arcydzieło, niby De Palma, Pacino, Michelle Pfeiffer i scynariusz Oliviera Stone'a, a w sumie to raczyj nic specjalnego. Kokaina, kolorowe ancugi, lata '80, mafiosy i muza z syntezatora... Jak idzie o gangsterka, to wola Chicago, rok 1931... - w takij scynerii tyn film miołby swój nastrój i rómantyzm, a tak? To tako bardzij dramatyczno wersja POLICJANTÓW Z MIAMI. Mómyntami przipómino seria filmów o Bóndzie (tyn łysy zabójca), mómyntami FANTÓMASY (pościg za Citroynym), ale niy to jes nojgorsze. Dramat jes w tym, że ani przez mómynt niy utożsamióm sie z postacióm granóm przez Pacina. Bawi mie, jak od czapy ryczy w basynie coś w stylu "Fuckin' pelicans... peli pelicans", bo widzi flamingi w telewizorze, ale to tyla. No i jeszcze na kóńcu tyn morderca w ciymnych brylach a la jakiś Terminator... Kiczowatość tego typu wyśmioł Steve Martin w filmie SZAJBUS i niystety z tóm produkcjóm CZOWIEK Z BLIZNÓM kojarzy mi sie nojbardzij.