PS Przeglądałem stare tematy na forum, jednak na, czasem podobne do tych wyżej, argumenty padały superinteligentne odpowiedzi w stylu: "Twoje argumenty przeciwko są śmieszne. Nie ma o czym dyskutować, film jest świetny. ".

Tony rozwalał wszystkich zapewne z powodu posiadanej broni ... widziałeś ją ? z takim automatem nie musiał zbytnio celować wystarczyło pociągnąć za spust obrać wstępny kierunek i kule latały wszędzie a co do tego że sam wiele razy dostawał i stał jak gdyby nigdy nic hmm tu masz racje ale bierzmy pod uwagę że Montana miał zapewne jakąś kamizelkę kuloodporną + bariera chroniąca go od pasa w dół no i przeciwnicy moze czasami pudłowali ...ale tak czy siak nie powinien tak długo wytrzymać nawet z tym ...na inne fragmenty twojej wypowiedzi nie odpowiem w tej chwili poniewaz ... nie chce mi sie,bądz co badz jest 2:08.Może jutro .

No i warto również zaznaczyć, że Tony był bardzo naćpany, gdy człowiek jest na takim haju to szaleje.

https://youtu.be/TKDBCiFm_PU

Całkowicie zgadzam się z założycielem wątku - "Scarface" to film o upadku człowieka. Rzekoma niezłomność charakteru głównego bohatera zaprowadziła go do nikąd - w końcu Tony Montana stracił wszystko. Film rzeczywiście jest niesamowicie płytki jeśli chodzi o scenariusz. Wniosek: trudno ocenić go pozytywnie, dlatego myślę, że dla takim osobom jak np ja, czy maciek_jbzk niezrozumiałe wydaje się stawianie "Scarface" na liscie najlepszych filmów w historii kina... Być może zraził mnie jeszcze jeden aspekt - mianowicie nie przepadam za scenerią i całą tą otoczką lat 80-tych oraz nie cierpię scen, w których ktoś "faszeruje" za pomocą karabinu maszynowego ciało człowieka, który i tak zginął już od pierwszej kuli ;-) [oczywiście wyłączając "Ojca chrzestnego" ;-p]

Uważam „Scarface” za rewelacyjny film – nie zamierzam nikogo przekonywać, bo każdy swoje zdanie może i powinien mieć, ale napiszę co konkretnie w tym filmie cenię.
1. Gra Al Pacino- wybitna, według mnie jedna z jego najlepszych ról.
2. Ciekawa i wciągająca fabuła, dynamiczna akcja. W scenariuszu jest sporo oryginalnych pomysłów – sam pomysł na historię i to jak film się zaczyna, to że bohater jest sam – nie przystępuje na dłużej do żadnej grupy, to jak niesamowity jest przebieg jego „kariery” w świecie przestępczym. Ostatnie sceny są fascynujące - Tony ginie w imperium które z takim wysiłkiem budował, a które pod koniec stało się jego hermetycznym, pełnym paranoi światkiem.
3. Nowy bohater – bohater samotny, a to rzadkość, zwykle w filmach „gangsterskich” mamy grupę (Chłopcy z ferajny, Dawno temu w Ameryce, Ojciec Chrzestny), natomiast tu głównym bohater występuje sam, to o nim i tylko o nim jest ta historia. Podoba mi się, że w wielu momentach nawet kiedy Tony jest w tłumie, gra Al Pacino sprawia, że patrzę tylko na niego.
Historia, i portret człowieka bezwzględnego, który po trupach zmierza do celu – na końcu widzimy że po jego trupie do celu pójdzie ktoś inny – i pewnie skończy tak samo. To co osiągał, osiągał właśnie dzięki wyjątkowej (nawet w świecie gangsterów) bezwzględności i cynizmowi , tym że w każdym momencie był gotowy poświęcić wszystko i wszystkich.
4. Czy zawsze musi być morał? Uważam, że nie. To nie przypowieść dydaktyczna tylko kino akcji, a wniosek końcowy uważam za wystarczający by filmu nie nazwać pustym mordobiciem. Bo głębi szukam u Felliniego, w kinie akcji czy kinie „gangsterskim” wystarczy mi ta smutna konstatacja z ostatnich sekund i ciekawa ,wartka akcja. A także fascynujący, świetnie sportretowany bohater. Zresztą cała długa droga jaką Tony przebywa zdobywając bezwzględnością kolejne „zaszczyty” i bogactwa to wcale nie banalna historia – raczej uniwersalna.

Fakt można czepiać się, że scenariusz nie jest wiarygodny – ktoś mi zarzucał że nie ma w filmie policji – cóż nie ma jej też w "Ojcu chrzestnym". To celowe i raczej przyjęte w tym gatunku, tak jak zbyt dużo sztucznej krwi, widowiskowe strzelaniny itd.

To subiektywna ocena – nie czuję misji by przekonywać kogoś do tego filmu, fajnie że są ludzie którzy mają inne zdanie, ocena filmu to wypadkowa subiektywnych odczuć. Ostatnio szerzy się paranoja tworzenia obozów "za" i "przeciw" i gardzenia każdym kto ma inne zdanie. Ja się od tego odcinam i mówię tylko co MNIE podoba się w filmie.

Podsumowując: „Scarface” – jeden z najlepszych filmów – dla mnie.

Świetna odpowiedź - dzięki - nie czuję się "zjechana" za odrębną opinię, tylko dostałam rzeczowe argumenty za "Scarface". Może nie we wszystkim się zgadzamy, ale szanujemy się nawzajem ;-) Rabbit_in_the_hat - najbardziej przemawia do mnie punkt 4 Twojej wypowiedzi, rzeczywiście, muszę przyznać, że kino akcji to specyficzny gatunek i nie można doszukiwać się w nim głębokich wrażeń estetycznych.
Pozdrawiam ;-)

Moim zdaniem cały film "ciągnie" Pacino, który dla mnie ma swój najlepszy performance w karierze.... ba .... uważam, że jest to jeden z najlepszych zagranych ról w historii kina. Fajny jest też odczuwalny klimat lat 80-tych (te "Hawajskie" koszule, itp). Fakt. Troche za wysoko w rankingu światowym, ale przecież w pierwszej 20-tce tego zestawienia mamy takie kwiatki jak Zielona Mila, czy Siedem (owszem te filmy są bardzo dobre ale tu wydaje mi się że chodzi o filmy które wywarły jakiś wpływ na kino), a nie ma np. Odyseji Kosmicznej Kubricka. Pozdrawiam

_Ol_ cieszę się, że moje argumenty przemawiają do Ciebie, w końcu chodzi o zrozumienie czyjegoś (innego) punktu widzenia, a nie przyjmowanie go. Pozdrawiam również :)

Rabbit in the hat udzielił najpoprawniejszych argumentów :)

Zgadzam sie w 100% z nim, to jeden z moich ulubionych filmów, oglądałem go może z 7 razy.
Mnie otoczka lat 80 urzeka, uwielbiam ten kicz + przeboje z tamtych czasów + neony + samochody.
Al Pacino stworzył może i prostacką, ale bardzo przekonywującą postać, jedną z najwybitniejszych w swojej karierze. To człowiek o ogromnej ambicji, chciwości i zuchwałości, który, jak to kolega podobnie określił 'zamyka się w swoim hermetycznym, pełnym paranoi światku', nie odróżnia już żadnych wartości, w przypływie furii, presji, uczucia porażki (no i stanu naćpania) zabija przyjaciela.
Podziw budzi fakt, że Tony nie jest jednak aż tak bezwzględny, o czym świadczy scena z rodziną senatora (?). Bohater za żadną cenę nie zabije kobiety i dzieci, mimo, że doprowadzi go to upadku.
Zakończenie? Cóż, z racjonalnego punktu widzenia - niemożliwe. Ale kto 'poczuje' ten film, poczuje i zakończenie, będzie je ubóstwiał i oglądał setki razy scenę 'Say hello to my little friend' i dalszą rozpierduchę. Montana zachowuję postawę człowieka honoru, który ostatnim tchnieniem będzie walczył o to, na co sobie ciężkim wysiłkiem zapracował.
Uwielbiam, kocham ten film. Tym, którym się spodobał polecam też 'Życie Carlita', również DePalmy i z Pacino, nakręcony 10 lat później równie wspaniały dramat gangsterski. No i grę 'Scarface:The world is yours'.
Pozdrawiam!

Tak w ogóle to rabbit jest kobietą. Ale spoko. Hehe.

Twoje argumenty przeciwko są śmieszne. Nie ma o czym dyskutować, film jest świetny.

7/10.zgadzam sie z mackiem, fabula do odczytania wiesz co sie stanie na długo przed wydarzeniem. prawda ze Pacino zagrał znakomicie, ale caly film zasługuje na 7 nic wiecej.