Może zacznę od tego, że Oscar dla Oldmana za główną rolę w "Darkest Hour" jest jak najbardziej zasłużony, jego Churchill to najjaśniejsza strona filmu i absolutny popis zarówno aktorstwa, jak i specjalistów od charakteryzacji. Co do samego filmu - jest trochę lepiej niż poprawny, ni mniej, ni więcej. Film na szczęście nie bawi się w bycie życiorysem premiera, a jest bardziej przedstawieniem krótkiego epizodu z życia Churchilla, od momentu mianowania na premiera do ewakuacji wojsk brytyjskich z Dunkierki. Przez większość czasu produkcji daleko do taniego patosu, niestety pod koniec filmu pojawia się scena w metrze, o której nie wdając się w niepotrzebne spoilery można napisać tylko tyle że wygląda, jakby została wycięta z zupełnie innego obrazu lub zrobione przez całkowicie inną ekipę niż reszta. Reżyseria jest sprawna, dialogi niezłe, zdjęcia na dobrym poziomie (acz momentami zakrawają o świetne).
W tym roku mieliśmy "Darkest Hour" i "Dunkierkę", dwa filmy traktujące o tym samym, acz z różnej perspektywy. Wydaje mi się, że obydwa wiele by zyskały gdyby obejrzeć je w jednym momencie, ponieważ fabularnie dość dobrze się uzupełniają i niejako wypełniają swoje braki.
Nominacja za najlepszy film? Jak dla mnie nie, ale obejrzeć warto i zdecydowanie nie będzie to zmarnowany czas.