"Czas mroku" i "Upadek" to filmy w pewnym sensie komplementarne. Oba przedstawiają postaci przywódców przeciwnych obozów z czasów II Wojny Światowej, odpowiednio Churchilla i Hitlera. Oba filmy próbują pokazać ich mniej znaną, prywatną stronę, pokazują ich nie tylko jako polityków ale zwykłych ludzi w relacjach z najbliższymi i współpracownikami.

W obu filmach zastosowano też bardzo podobny motyw - postacie obu przywódców, starych i doświadczonych mężczyzn, widziane są oczami ich osobistych sekretarek - młodych kobiet u progu kariery: Elizabeth Layton i Traudl Junge. I nawet oba filmy zawierają scenę pierwszego spotkania z obiema paniami, podczas którego Churchill i Hitler od razu przechodzą do dyktowania listu. Obie te sceny zastosowały też ten sam zabieg kontrastu: historycznie pozytywna postać Churchilla okazuje się być gburem, który nawet nie pyta swojej sekretarki o imię i od razu doprowadza ją do płaczu, za to Hitler okazuje się być uroczym starszym panem, zainteresowanym swoją nową współpracownicą i mającą dla niej dużo wyrozumiałości.