Obejrzałam film wczoraj, a raczej przemęczyłam. Nie wiem, jaki jest cel kręcenia takich filmów, bo nie ma w nim nic przykuwającego uwagę, nic zatrzymującego, zaciekawiającego. Idea pewnie zacna, bo Czułość, czyli próba ukazania jej rożnych odcieni?- to właśnie w moim mniemaniu owa sztuka dla sztuki, bo fabuła żadna, nudna, dialogi dosłownie z 4 liter, gra aktorska? Przepraszam, amator byłby równie porywający, co aktorzy wcielający się w główne postaci. Wracając do dialogów, jeszcze jedna myśl mnie naszła- bełkot. Dwa jasne punkty to Monika Mielnik, bo śliczna i pozytywna i Paweł Domagała, który dodaje jakiegoś życia i wnosi energię na ekran. Sorry, wiem, że film miał mieć pewnie głębie, dla mnie był banalny, a jeżeli na siłę dostrzegłabym w scenariuszu potencjał, to na pewno nie został on wykorzystany. Daję aż 3 punkty, być może na wyrost.