Pomysł, który mógłby się wydawać absurdalny i niedorzeczny został zamieniony na bardzo przyzwoity film, który mimo wszystko mógł być jeszcze lepszy. Sposób, w jaki historia o 5 osobach zamkniętych w windzie z papom diabłem jest opowiedziana zasługuje na pochwałę. Twórcy sprawiają, że historia nie jest pretensjonalna. Świetny pomysł z narratorem, który swoimi kwestiami wprowadza złowieszczy nastrój. Bardzo profesjonalne są także zdjęcia i muzyka, która nadzwyczaj pasuje. Napięcie jest stopniowane bardzo umiejętnie, żeby osiągnąć apogeum w scenie, kiedy SPOJLER Diabeł się ujawnia KONIEC SPOJLERA. Aktorzy (jak prawie cała reszta) dają radę – przerażanie i zaskoczenie obserwatorów zajść w windzie może przenieść się na widza. Teraz minusy: nieudolne próby mylenia tropów w kwestii tożsamości diabła, które są wałkowane niemal przez cały film, i które do niczego nie prowadzą. I wreszcie najpoważniejszy grzech – zakończenie. To wyglądało tak, jakby w pewnym momencie reżyser klasnął w dłonie i krzyknął „Dobra Ludzie ściemnia się, także kończymy”. Błahe, prostackie, bez polotu, czyli zwykłe pójście na łatwiznę. Wielka Szkoda, bo poziom zakończenia odbiega od reszty filmu, który zasługiwał
na o wieeeele ciekawsze zwieńczenie. Za to – 6.5/10