Film niezły, ale ciągnął się niemiłosiernie. Denis Villeneuve popełnił ten sam błąd, co wielu reżyserów s-f, mianowicie przez cały film utrzymuje non stop te specyficzna atmosferę zagrożenia. To błąd. Trzeba dać widzowi czasem jakaś chwilę na oddech. Bohaterowie to nie tylko wojownicy, ale tez ludzie. Z pewnością nie wygłaszają pompatycznych przemów 24 godziny na dobę. Często w filmach s-f twórcy tak bardzo skupiają się na wykreowaniu obcego świata pełnego niebezpieczeństw, że zapominają o czynniku ludzkim.

Ważki to jednak przegięcie. Ale ok, złóżmy że w świecie Diuny inżynierowie nie wpadli na pomysł stworzenia śmiga, a po nim helikoptera. To niestety filmowe wazki wypadły blado. Ważka owad jest bardzo zwrotna i szybka. Potrafi latać nawet do tyłu "na wstecznym". W filmie się nie pokusili o odtworzenie tego. Szkoda. Tło fabuły mogło być dużo ciekawsze. Nawet Czerwie widzimy na ekranie chyba zaledwie dwa razy, po kilka sekund.

Koniec końców Herbert wydał Diune w 1965 roku i stała się ona inspiracją dla całej masy książek i filmów science fiction. Wcześniej niewiele było tak dobrze wykreowanych uniwersów w literaturze a tym bardziej w filmie. George Lucas polubił to.