Czyli gdyby podrzynala gardla, strzelala miedzy oczy roznym takim albo znala wschodnie sztuki walki to bylaby git?

zgadzam się z "DziurawaMarysia", Washington nic nie miała do zaprezentowana poza ładną buźką i zgrabnym ciałkiem, czy też za każdym razem irytującym piskiem w jej wykonaniu. Znając Quentina, główna postać kobieca powinna pokazać pazur i walczyć ze stereotypem kobiety-sierotki która niczym zapłakana królewna uwięzione (w tym przypadku) w 'niewolniczej wieży', czekają na rycerzyka, który robiąc krwawą drakę czy niwelując białe pionki krok po kroku pnie się, ratując ją z opresji. Może mam teraz wąty do scenariusza, ale grę Kerry to nie usprawiedliwi, brakowało mi w tym filmie 'zdecydowanej, silnej babki'... No cóż ;)

Nie wiem czy "silna babka" w realiach niewolniczych plantacji by przeszła.

To już są aspekty osobowościowe, i takie przypadki na pewno bywały ;) Tarantino łamie konwenanse, w tym również tkwi jego kunszt, więc dlaczego nie ;)

Może w tym przypadku łamie stereotyp "typowej postaci kobiecej z filmów Tarantino".

No i od czasu PF to pierwszy film QT w którym nie ma zbliżenia/motywu o kobiecych stopach.

Doskonale powiedziane! Pozatym tutaj Broomhilda nie odgrywała niewiadomo jak znaczącej roli, bo fabuła skupiała się raczej na samym Django.

to prawda ale mógł tej postać dodać nieco charakteru i nie mówię tu tylko podrzynaniu gardeł.

Miała charakter, co pokazuje próba ucieczki.

"to że masz charakter nie znaczy że jesteś z charakterem" Pulp Fiction :)

OK, sorry ;)