Tarantino przede wszystkim pisze świetne dialogi i potrafi rewelacyjnie operować nastrojem i bawić się konwencjami. Ma wyczucie co do tego. W Django mamy komedię, dramat, trochę akcji a wszystko w świetnej reżyserii i westernowym stylu. Uwielbiam jak film przechodzi z lekkiego stylu do pełnego napięcia popisu aktorskiego całej ekipy aktorskiej (sceny w domu Calvina), żeby potem dowalić rewelacyjną, maksymalnie przerysowaną i kiczowatą strzelaniną i zakończyć film w najbardziej nieprzewidywalny i równie przerysowany sposób. Rewelka!