Dogman

Ciężko było mi się skupić na treści bo co pojawiała się postać Simone przed oczami miałam tak zwanego króla Albanii.

Dla mnie jest to jeden z bardziej zapadających seansów w tym roku, przede wszystkim, dzięki genialnemu duetowi Marcello-Simone. Oboje odwołują się do głęboko atawistycznych zachowań - jeden jest wcieleniem tępej siły, a drugi absolutnej uległości i podporządkowania. Acz ta dynamika ... więcej

Dla mnie ten film nie jest tylko jednostkową historią, ale raczej metaforą, alegorią bezsilności wobec bezmyślnej siły, którą reprezentuje Simone. W życiu społecznym - a teraz coraz częściej się z tym spotykamy - jednostki wrażliwe, empatyczne, rozumiejące nieco więcej, a nawet asertywne (w ... więcej

Jak mówią sami Włosi, największą tragedią ich współczesnego kina jest zanik gatunkowości. Ojczyzna Lucio Fulciego, Dario Argento, kraj w którym powstawały westerny bijące na głowę te amerykańskie, teraz prawie całkowicie odszedł od swoich korzeni. Nadzieją na pewną zmianę trendów może być Matteo ... więcej