"Dom Usherów" to film niezależny, w którym profesjonalizm graniczy z amatorstwem. Ale jest to tak delikatnie okryte swą wizualnością, że ten efekt jest niedostrzegalny. Zdjęcia są naprawdę ładne, takie klimatyczne, i jeszcze ta chłodna i szara sceneria - tworzy b. dobrą atmosferę. Muzyka jest taka sobie, niezbyt podobało mi się to elektroniczne brzdąkanie, a poza tym jest OK. Aktorstwo nie jest złe: Beth Grant prezentuje znakomity poziom, Miko nieco słabszy(ale i tak wypadła w miarę), a Nichols jest strasznie nierówny w swej profesji. Początek filmu nie jest zbyt porywający, ale im dalej, tym lepiej. Odkąd akcja przenosi się do czterech ścian Usherów, robi się ciekawiej. Akcja toczy się bez pośpiechu, więc miłośnicy prędkiego kina zawiodą się(albo po prostu zasną:)). Końcówka prezentuje się nieźle, a film pozostaje raczej w dobrej pamięci. Nie żałuję pieniędzy, których wydałem na to wydanie Kina Grozy i mówię wam - jeżeli przy poprzednich wydaniach tego miesięcznika spotykały was same gorzkie rozczarowania - to tu jest szansa na poprawę ze strony Carismy.