Na wstępie chciałbym zaznaczyć, że jestem (lub bardziej byłem) fanem Dragonballa i z niecierpliwością oczekiwałem filmu, a ten wzbudził we mnie dwa różne nastroje.

Pierwsza część (jakieś 40 minut) podobała mi się bardzo, ponieważ w rzeczywistości tak wyglądałyby perypetie Goku, gdyby kultowe anime zostało zrobione we współczesnych czasach. W pierwszej części jest szczypta humoru, trochę młodzieńczego buntu i Roshi który jest starym per wersem, czyli zachowano najuważniejsze wątki.

Ale w podczas oglądania drugiej części filmu budował się we mnie coraz większy sprzeciw dla tego, co widzą moje oczy. Poplątano, zniekształcono a nawet zgwałcono fabułę. Drugie 40 minut filmu zostało przedstawione w sposób okrojony, niezrozumiały i budzący co najmniej moją dezaprobatę (kulturalnie rzecz ujmując).

Nie rozumiej już do kogo adresowany był ten film, bo przecież na pewno nie do fanów Dragonballa (ponieważ zniszczono sens i zagmatwano fabułę, mimo, że oryginał był już skonstruowany w sposób właściwy) ani też do odbiorców nowych (bo im z kolei wyda się, że poszukiwanie 7 kulek spełniających życzenie jest co najmniej dziwne i dziecinne).

Reasumując, fanom polecam obejrzenie 40 pierwszych minut filmu i oszczędzenie sobie widoku Goku, który zmienia się w potężnego 2-metrowego „Oozaru” przy zaćmieniu księżyca.

Natomiast do osób, które nigdy nie oglądały Dragonballa mam prośbę: NIE OGLĄDAJCIE TEGO FILMU, BO UPRZEDZICIE SIĘ DO GENIALNEGO ORYGINAŁU. Lepiej obejrzeć którykolwiek z animowanych filmów serii Dragonball.