Droga do Vermiglio Opinie

plakat filmu Droga do Vermiglio

Barbara Lebiedzińska

9

Surowe piękno. Subtelność i przenikliwość środków wyrazu. Poczucie przeniesienia w czasie i autentyczności opowiadanej historii. Takie słowa przychodzą mi do głowy zaraz po obejrzeniu tego filmu. Zdecydowanie polecam.

ma_dul

6

Piękna muzyka Chopina i Vivialdiego, piękne kadry jak z obrazów Vermeera, cudownie zaprezentowana przestrzeń natury. Fabuła tylko nie zaskakuje a może nawet czasem irytuje, akcja bez tempa, powolna, jak dla mnie zbyt wolna i czasami wręcz nudna.

rybiogon

Marcin Gołąbek

9

Zima sztuczna, autentyzm jest względny

szopkaaa

6

To dobra historia, ale narracji brak dramatyzmu, który podkręciłby temperaturę i zaangażował widzów. Film do obejrzenia po niedzielnym obiedzie.

Piotr Zdunkiewicz

7

Ocena podwyższona po dyskusji po filmie. Nastawiłem się na drogę (tak jak jest w polskim tytule), a tu akcja dzieje się prawie cały czas w jednej małej wiosce. Jest bardzo surowo i ciągle na jednym poziomie emocji co jest trudne do oglądania.

dzulxon

3

O matko Mnie kompletnie nie zaangażował (poza wątkiem córki modlącej się w szafie), scenografia na plus i to by było na tyle

173

Mariusz Mieloch

8

Niby trwa 2 godziny, a wydaje się jakby obejrzało się adaptację grubej powieści będącej lekturą szkolną. Mam słabość do filmów, gdzie pieczołowicie oddaje się jakieś czasy historyczne i działa to immersyjnie oraz pokazywanie jakiś starych obrzędów i tradycji.

kotheniek1

6

Wzorcowy film, ale takim filmem jak od linijki nie podbija się serca.

hubcio_kaczm

Hubert Kaczmarek

3

Ojciec winien matka ma

Zuzia Filipowicz

7

wyważony to idealne słowo na niego

Melan_Cholic

6

Nie przepadam za filmami, które całkowicie skupiają się na aranżacji (która w tym przypadku jest obłędna), dając zaledwie szkielet historii. Docenisz, znudzisz się, zapomnisz.

szoprecenzuje

9

Poetycki film. Głównie posługujący się gestami, a jednak wyrażający tak dużo. Zimny jak same Alpy, ale potrafi cię postawić przy ognisku, abyś mógł się na chwilę ogrzać.

szypulkowsky

Tomek Szypułka

4

Pierwszy raz w życiu prawie zasnąłem w kinie. Ale zdjęcia piękne

TruKoneser

6

JEZU JEBAĆ TYCH CHŁOPÓW, a Włochów to już w szczególności!!!!! Kobiety są takie piękne, mądre i silne... Kocham je

azmalion

6

Rok z życia wielodzietnej rodziny w górskiej wsi. Kostiumy i zdjęcia pozwalają na chwilową podróż wgłąb ekranu. Z drugiej strony niby każdy ma swój wątek, ale prześlizgujemy się po nich, nie skracając dystansu do bohaterów. Brak też wyraźnego, innego niż "krąg życia", spięcia klamrą tej historii, niemniej nie jest to film o niczym. Bardziej wycinek z kroniki.

Pan_Li

Sławomir Lipowczyk

6

O życiu biegnącym w rytmie pór roku... o rodzinie, która próbuje przetrwać wojenne zamieszanie... o miłościach, namiętnościach i utracie... o ludziach. Z niespiesznym tempem, w którym podglądamy przeszłość.

maua7maua

6

Nie przekonała mnie ta historia. Gdyby nie zdjęcia, to nie byłoby za bardzo czego zbierać ... emocji tam niewiele :( mimo tematyki.

juz_ide

8

Łukasz Włodarczyk

7

Małe kobietki z dodatkiem depresji

4

Nie dla mnie. Poza pięknymi ujęciami to historia nie porwała

Znawca_filmowy

Filmwebowe ciacho

5

Pamiętam jak mi łojciec opowiadał o swojej drodze do szkoły. Nie było łatwo. Wstawał o 3 rano pakował plecak,gumiaki, buty i sprzęt wspinaczkowy, kask i ruszał w 30 kilometrowy spacer. Najpierw polami i zaroślami potem 5 km gęstym lasem gdzie musiał kataną wycinać roślinność by móc iść dalej. Potem zaczęły się bagna a potem Amazonka a w niej pływające węże jedzące ludzi. Tu się przydał sprzęt do nurkowania i harpun który zawsze brał za sobą. Jak tylko przepłynął amazonkę to musiał stoczyć walkę z plemieniem które broniło dżungli po pokonaniu lasów rozpętała się burza piaskowa a temperatura skoczyła do 40. A w nocy nagły spadek i mróz . Trzeba było upolować wilka by nie umrzeć z głodu .ehh długo by opowiadać.

krzychu1323

Krzysztof Książek

3

Film niemal całkowicie wyprany z emocji, zimny, chłodny, zdystansowany, próbujący tak opowiadać o ludzkich emocjach i właściwie wyłącznie o nich. Próbuje też opowiadać o rodzącej się niezgodzie na zastany porządek świata, ale jak bohater odtwarzający Vivaldiego - ze zgranej płyty serwuje nam coś, co już dawno znamy i nie szuka, a przynajmniej moim zdaniem nie znajduje, w tym nowych sensów, uniwersalizmu czy dialogu ze współczesnością. Jest też twist, który ma poprowadzić film na nowe tory, a dla mnie go wykoleja. Cinema troppo piano, a gdy pomyśleć, że David di Donatello zgarnął ten film, a nie neapolitański Sorrentino, santa madonna... Właściwie tu się udały tylko zdjęcia i może parę ról.

DonLuppo

8

zafascynował ten film od pierwszej sceny- Symfonia Oddechów, piękne zdjęcia i muzyka, +za wątek z Chopinem, dojmująca surowość, przy której sceny z okazywaniem uczuć wręcz rozczulają

dupasalata

Jakub Jabłoński

7

Bardzo ładny, powolny i wyciszający film. Można popatrzeć na Alpy zimą, a potem latem, na hektolitry czerwonego wina, ćmiki i nawet osiołka

barton79

6

Piękne zdjęcia, ale jakoś tak czegoś zabrakło w tym filmie.

1
2
3
4
5

plakat filmu Zwierzogród 2

Zwierzogród 2

plakat filmu Norymberga

Norymberga

plakat filmu Dom dobry

Dom dobry

Zobacz repertuar kin