Droga na drugą stronę

Jestem głęboko wstrząśnięta historią Claudiu Crulica, przedstawioną w filmie. Nie zdziwiłabym się, gdyby nikt nie poniósł za to, co się stało (a raczej za to, co się nie stało, a powinno) żadnych konsekwencji. W takim kraju żyjemy, takich mamy urzędników, lekarzy, taką mamy opieszałą, urzędniczą i obojętną mentalność....

Jak dla mnie rewelacyjny film dokumentalny/animacja/dramat. Byłam pod wielkim wrażeniem użycia mieszanych technik animacji, które były wybitnie połączone w całość. Nie widziałam jeszcze czegoś takiego. Oprócz tego film oddaje hołd Claudiu Crulicowi walczącemu z chorym i bezdusznym systemem.

Bardzo dobrze zrobiony film. Nie podobała mi się natomiast postawa samego Claudio, ale to nie temat na filmweb ;-)

I trochę przeciw systemowi, rozpaczliwie opieszałemu, bezwzględnemu, niewydolnemu. Ale przede wszystkim wskazując sinym, wychudłym palcem na nas i naszą przedawkowaną obojętność. Crulicowi po prostu nie przyszło do głowy, że jest w piekle. I nie o kraty więzienia tu chodzi. Demaskatorski, w pewnym sensie bezwzględny...

Ten film pokazuje co się dzieje w polskim więziennictwie. Aresztant czy też więzień jest nikim.
Słowo resocjalizacja to ładnie brzmiący wymysł dla mas. W więzieniach siedzą ludzie skazani za
jazdę rowerem po pijaku , ludzie skazani za drobne przestępstwa czy alimenciarze. Wchodzą tam
naprawdę inteligentni ludzie...